 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1984/11015
K: 1985/365
T: 23.01.1985
DAVA : Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 22.01.1985 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına kimse gelmedi. Karşı taraf adına Avukat Fikret Güngör geldi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek bırakılan günde dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 1475 sayılı İş Yasasının değişik 14. maddesinde, hangi hallerde kıdem tazminatı verileceği hükme bağlanmıştır. İşçinin işyerini kendiliğinden terk ederek sözleşmeyi bozması (istifa) hali, anılan madde de sayılan sebepler arasında yer almamıştır. Bu nedenle, istifa halinde kıdem tazminatı ödenmez.
Olayda, davacının yeraltı çalışmalarında işin niteliğinden kaynaklan kısa süreli ara vermelerden başka, 17.07.1958 ile 04.05.1963 tarihleri arasındaki hizmeti sonunda, işi bırakıp uzunca bir süreden sonra tekrar işe girdiği anlaşılmaktadır. İşyeri ve şahsi sicil dosyasında mevcut kayıtlarla da doğrulanan bu olgu, istekli ve iradi terkin varlığını kabule yeterli bir sebep teşkil ettiği halde, Mahkemece anılan tarihler arasındaki hezmet döneminin de kıdem tazminatının hesabında gözönünde tutulmuş olması yasaya ve dairenin yerleşmiş uygulamasına aykırı olup, bozma nedenleri sayılmıştır.
O halde, davalının bu yönü amaç tutan temyiz itirazı kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 6500 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine 23.1.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.