 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1984/10948
K: 1985/458
T: 24.01.1985
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı Avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılar, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesine bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 1475 sayılı İş Yasası'nın değşiik 14. maddesinde, hangi hallerde kıdem tazminatı verileceği hükme bağlanmıştır. İşçinin işyerini kendiliğinden terk ederek sözleşmeyi bozması (istifa) hali, anılan maddede sayılan sebepler arasında yer almamıştır. Bu nedenle, istifa halinde kıdem tazminatı ödenmez.
Olayda, davacının yeraltı çalışmalarında işin niteliğinden kaynaklanan kısmi süreli ara vermelerden başka, 06.02.1959 ile 06.08.1959 tarileri arasında hizmeti sonunda, işi bırakıp uzunca bir süreden sonra tekrar işe girdiği anlaşılmaktadır. İşyeri ve şahsi sicil dosyasında mevcut kayıtlarla doğrulanan bu olgu, istekli ve iradi terkin varlığını kabule yeterli bir sebep teşkil ettiği halde, mahkemece anılan tarihler arasındaki hizmet döneminin de kıdem tazminatının hesabında gözönünde tutulmuş olması yasaya ve dairenin yerleşmiş uygulamasına yakırı olup, bozma nedenleri sayılmıştır.
O halde, davalının bu yönü amaç tutan temyiz itirazı kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.1.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.