 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1984/10936
K: 1985/367
T: 23.01.1985
DAVA : Taraflar arasındaki ihbar ve kıdem tazminatıyla diğer alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davalı avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 22.01.1985 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü yapılan tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmediğinden incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, kıdem tazminatına en yüksek mevduat faizini getiren 2869 sayılı Kanunun yürürlük tarihinden sonra açılmış bulunduğuna göre, hüküm altına alınan kıdem tazminatına dava tarihinden itibaren en üksek mevduat faizine karar verilmek gerekir.
3- İş Kanunu'nun 14. maddesi hükmüne göre, kıdem tazminatında 1 yıldan artan süreler için oran dahilinde hesap yapılması icap eder. Bu amir hüküm olup uyulması zorunludur. Aksine Toplu İş Sözleşmesi ile hüküm getirlemez. Ve böyle bir hüküm geçerli sayılamaz. Bu nedenle yıldan aratan sürelerin tam yıla ilave suretiyle hesap yapılamaz.
4- Davalı davacıya ikramiye karşılığı avans olarak 55.464 lira ödendiğini ileri sürmüş ve buna ait 2 adet belge ibraz etmiştir. Böyle bir ödeme sabit olduğu takdirde hüküm altına alınan miktardan mahsubu gerekir. Şu halde bu belgelere karşı davacıdan diyeceği sorulmak ve buna göre yapılacak araştırma ve incelem gereğince karar verilmek gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2. bentte gösterilen sebepten davacı yararına, 3 ve 4. bentteki sebeplerden davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.1.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.