 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1984/10559
K: 1985/163
T: 17.01.1985
DAVA : Davacı, çeşitli sosyal haklar karşılığının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Yapılan soruşturmaya, toplanan delillere, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2 - Uyulan bozma kararında davacının temsilcilik güvencesinden yararlanabilmesi için iki sınırlamadan söz edilmiştir. Bunlardan birincisi, işyerinde uygulanan toplu iş sözleşmesinin normal süresi, diğeri de sendika tüzügündeki temsilcilik süresidir. Bu iki sınırlamadan her birinin ayrı ayrı gerçekleşmesi halinde yasanın öngördüğü temsilcilik güvencesi, yani işe iade kararına rağmen çalıştırılmamış olsa bile ücretlerinden yararlanma hakkını yitirir. Bozma kararında bu sınırlayıcı kurallara önemle işaret edilmiştir. Davacının üyesi bulunduğu sendikanın taraf olduğu sözleşme 31.12 1980 tarihinde son bulmuştur. Bu tarihten sonra toplu iş sözleşmesi bu niteliğini yitirip, hizmet akdi niteliğine bürüneceğinden sendikanın yanlık sıfatı ile biraber temsilci bulundurma hakkı da sona eren toplu iş sözleşmesi 27.1.1982 tarihine kadar hizmet akdi olarak devam etmiştir. Bu dönemde sendikaca temsilciliğin devamından söz edilse bile, yasal anlamda hukuk açısından temsilci olarak kabul edilmesi mümkün değildir. Sonradan yapılıp geriye yürütülen sözleşme hali dahi yukarıda açıklanan hukuki gerçekleri değiştirmez. Bu sebeple davanın reddi gerekirken kabule karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, 17.1.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.