 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E: 1984/5766
K: 1984/5900
T: 05.12.1984
DAVA : Hükümetin manevi şahsiyetini tahkir, komünizm propagandası yapmak ve bölücülükte bulunmak suçlarından sanık Mustafa hakkında açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonunda sanığın müsnet suçlardan beraatine dair (Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesi)nce verilen 5.7.1983 gün ve 1980/258 esas, 1983/111 karar sayılı kararın,
Olayı tarihinde ......İlçesi'nde yetkili Cumhuriyet Savcı Yardımcılığı görevini ifa etmekte olan sanığın, belediyel lokantasında muhtelif kişilerle yemek yediği bir sırada sarfettiği sözlerle müsnet suçları işlemiş olduğu hususunda yekdiğerini teyit ve itmam eden, Kazım, Mustafa, Hasan, Cengiz, Ali, Ömer, Aslan, Ö.A. adlarındaki tanıkların beyanları ve bilirkişiler Doç, Dr. H.B. Doç Dr. Ş.G., Doç. Dr. G.V. tarafından düzenlenen 21.6.1983 günlü rapor ve tüm dosya münderecatı ile anlaşılmış bulunmasına rağmen, yazılı olduğu şekilde hakkında beraat kararı ittihaz edilmiş bulunulmasında, isabet görülmediğinden bahisle CMUK.nun 343. maddesi gereğince bozulması lazumu Yüksek Adalet Bakanlığı'nın 19.11.1984 gün ve 70867 sayılı yazılı emrine atfen C. Başsavcılığı'nın 27.11.1984 gün ve Y.E./921 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla incelendi.
KARAR : Hükümetin manevi şahsiyetini tahkir, komünizm propagandası yapmak ve bölücükülte bulunmak suçlarından sanık Mustafa hakkında açılan kamu davasının yapılan duruşması sonunda, Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nce, toplanan tüm belge ve deliller, tanık ifadeleri, bilirkişi raporu, birlikte değerlendirilmiş aleyhteki deliller red ve talil edilerek 5.7.1983 gün 258-111 sayı ile sanığın beraatine karar verilmiştir.
Yüksek Adalet Bakanlığı'nın 19.11.1984 gün ve 70867 sayılı yazılı emrine dayanan 27.11.1984 gün ve Y.E. 921 sayılı tebliğnamede ise, sanığın belediye lokantasında muhtelif kişilerle yemek yediği bir sırada sarfettiği sözlerle müsnet suçu işlediğnin tanık beyanları 21.6.1983 günlü bilirkişi raporu ve tüm dosya münderecatından anlaşılmış bulunmasına rağmen beraat kararı verilmesinde isabet görülmediği ileri sürülerek anılan kararın CMUK.nun 343. maddesi gereğince bozulması istenilmiştir.
CMUK.nun 343. maddesinde yer alan yazılı emirle bozmanın olağanüstü bir temyiz yolu olduğu açıktır. Madde metninde hakim tarafından ve mahkemelerce verilen ve temyiz mahkemesince tetkik edilmeksizin kat'ileşen karar ve hükümlerde "Kanuna muhalefet" edilmesi halinde Adalet Bakanının, o karar veya hükmün bozulması için temyiz mahkemesine başvurmak üzere C. Başsavcılığına yazılı emir verebileceği yazılıdır.
26.10.1932 gün ve 29-12 Sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı, kanuna muhalefet hallerini açıklamış ve bu hallerin uygulamadaki yanlışlıklar ile esas ve hükme etkili olan usul yanlışlıklarından ibaret ve sınırlı olduğunu belirtmiştir.
SONUÇ : Bu itibarla tüm deliller toplanıp değerlendirilmesi yapıldıktan sonra verilen ve Yargıtay'ca incelenmeksizin kesinleşen hükümlerde delil takdirinde hataya düşünüldüğünden bahisle yazılı emir yoluna başvurma mümkün olmadığından Yüksek Adalet Bakanlığı'nın 19.11.1984 gün ve 70867 sayılı yazılı emrine dayalı 27.11.1984 gün ve Y.E./921 sayılı tebliğnamesinin REDDİNE, evrakın C. Başsavcılığı'na iadesine, 5.12.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.