 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
8. Hukuk Dairesi
E: 1984/10978
K: 1984/10640
T: 20.11.1984
DAVA : Şükrü ve müşterekleri vekili ile Hüseyin aralarındaki muarazanın men'i davasının reddine dair (Ezine Asliye Hukuk Hakimliği)'nden verilen 4.10.1983 gün ve 106/217 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR : Davacılar, miras taksim mukavelesine dayanarak davalının muarazasının men'ine karar verilmesini istemişlerdir. Davalı, taksimin geçerli olmadığını, bu bakımdan davanın reddine karar verilmesi gerektiğini bildirmiştir. Dava konusu taşınmazın tarafların ortak miras bırakanı Musa adına 1960 tarihli ve 9 numaralı tapu kaydı ile kayıtlı bulunduğu anlaşılmaktadır. Miras bırakan Musa'nın ölümünden sonra mirascılar kendi aralarında 8.1.1977 tarihinde bir taksim mukavelesi yaparak bu taşınmazı taksim etmişlerdir. Krokide (A7 işareti ile gösterilen kısım davacıların misar bırakanı Huriye'ye isabet etmiştir. Taksim sözleşmesi MK.nun 611. maddesine uygun biçimde düzenlenmiştir. Tapulu bir taşınmazın bu madde hükmüne göre yazılı olmak şartıyla taksim sözleşmesi ile taksimi mümkün bulunmaktadır. Olayımızda, taksim sözleşmesi Medeni Kanunun anılan maddesine uygun bulunduğuna göre geçerlidir. Davacılar bu sözleşmeye dayanarak kendilerine ayrılan kısma ait tapu kaydının iptalini ve bu kısmın adlarına tescilini isteyebilirler. Ne var ki, bu davada sedece men'i muaraza talep edilmiştir. İptal ve tescil hakkında bir dava bulunmamaktadır. İptal ve tescil kararı verilmedikçe tapu kaydı hukuki değerini muhafaza eder. Tapuda kayıtlı bir taşınmazın belli bir bölümü için men'i müdahale veya men'i muaraza davası açılamaz. Bu bakımdan mahkemece verilen hüküm usul ve yasaya uygun bulunmaktadır. Daha açık deyimle mahkeme hükmü sonuç itibarıyla redde ilişkin bulunduğundan yasaya uygundur. Temyiz itirazlarının reddi ile sonuç bakımdan yasaya uygun bulunan hükmün (ONANMASINA) ve 500 lira peşin harcın onama harcına mahsubuna, 20.11.1984 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.