DAVA : 6136 sayılı kanuna aykırılıktan sanık olarak Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesince yapılan duruşmasında; hükümlülüğüne karar verilen Ali'nin tutuk kaldığı günler için 466 sayılı kanun gereğince tazminat isteği konusunda Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan inceleme sonunda; para cezasına mahkum edildiği gerekçesi ile isteğinin kanuna uygun olmadığından reddine ilişkin olarak verilen 20.12.1982 gün ve 126 esas, 239 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş ve şartı depo parası ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile 4.1.1984 günü daireye gönderilmekle incelenip gereği düşünüldü :

KARAR : 466 sayılı kanun dışı yakalanan ve tutuklanan kimselere tazminat verilmesi hakkındaki Kanun uyarınca tazminat isteğinde bulunan davacı Ali 14.5.1982 tarihinde 6136 sayılı yasaya aykırı olarak ruhsatsız tabanca taşıdığı iddiası ile açılan dava nedeniyle 8.6.1981 tarihinde gözaltına alınmış ve 15.6.1981 tarihinde tutuklanarak salıverildiği 9.9.1981 tarihine kadar gözetim süreside dahil olmak üzere 3 ay tutuklu kalmıştır. Yapılan yargılama sonunda suçunun oluştuğu anlaşılan davacı hakkında 6136 sayılı Yasanın 2249 sayılı yasa ile değişik 13. maddesinin ilk fıkrası ile TCK.nun 54/3 ve 59. maddeleri uyarınca hükmolunan 5 ay hapis cezası 647 sayılı yasanın 4. maddesinin 2. fıkrası ile ağır para cezasına çevrilmiş ve Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen bu hüküm kesinleşerek infaz edilmiştir.

Tazminat davası hükmolunacak hapis cezasının 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca zorunlu olarak para cezasına çevrilerek uygulanacağı bilindiği halde tutuklu bırakılmış ve sonunda para cezası ile hükümlendirilmiş olması nedeniyle 466 sayılı yasanın 1. maddesinin 7. bendi hükmüne dayandırılmıştır.

466 sayılı yasanın 7. bendi (mahkum olupta tutuklu kaldığı süre hükümlülük süresinde fazla olan veya tutuklandıktan sonra sadece para cezasına mahkum olan kimselerin uğrayacakları her türlü zararlar bu kanun hükümleri dairesinde Devletçe ödenir) hükmünü taşımaktadır.

Gerek Ceza Yargılama Yasasında ve gerekse Çocuk Mahkemelerinin Kuruluşu Görev ve Yargılama Usulleri Yasasında bu yasa kapsamına girenlerin tutuklanmayacağına ilişkin bir hüküm yoktur. Tutuklamanın bir önlem olarak uygulandığı durumlarda süresinin tazminata etkisi, ancak yargılama sonunda verilecek hükümlülük süresinden fazla olması veya (sadece para cezasına) mahkum olma koşulu ile sınırlı bulunmaktadır.

Davacının 5 aylık hapis cezası, tutuklu kaldığı süreden fazla bulunmadığı gibi, hükmolunan cezada (sadece para cezası) olmayıp özgürlüğü bağlayıcı cezadan çevrilmiş para cezasıdır. 647 sayılı Yasanın 4. maddesinin 2. fıkrasına göre hapis cezasının yaş nedeniyle ve zorunlu olarak para cezasına çevrilmiş olması, aynı maddenin 4. fıkrasındaki (uygulamada asıl ceza, bu madde hükümlerine göre para cezasına veya tedbire çevrilen hürriyeti bağlayıcı cezadır) hükmünü ortadan kaldırmaz ve yorumuna da olanak sağlanamaz. 647 sayılı yasanın 5. maddesinin 6. fıkrası hükmü de bu doğrultuda anlaşılmalıdır. Çünkü (sadece para cezası)'ndan amaçlanan, TCK.nu ile özel hükümlü ceza kanunlarında eylem için öngörülen yaptırımın doğrudan doğruya (para cezası) bulunmasıdır.

Bu nedenlerle, yapıyan duruşmaya mahkemenin yapılan inceleme sonuçlarına göre oluşan değerlendirmesine ve gösterdiği gerekçeye göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen itirazlarının reddi ile tazminat isteğinin reddine ilişkin olarak verilen hükmün ONANMASINA, depo parasının gelir yazılmasına 20.1.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972