 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E: 1984/1124
K: 1984/1468
T: 27.03.1984
DAVA : Meyveli ağaca zarar vermek ve istifadeyi engellemekten sanık Ali Rıza'nın yapılan yargılanması sonunda; TCK.nun 515/1, 522; 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca 3750 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne dair (Kaş Asliye Ceza Mahkemesi)nedn verilen 226.1983 gün ve 165 esas, 135 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve şartı depo parası ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile 27.2.1984 günü daireye gönderilmekle incelenip, gereği düşünüldü:
KARAR : 1 - İddia ve oluşa göre; sanığın eylemi, yakınıcı ile kendi taşınmazı hududunda bulunan yakınıcıya ait ceviz ağacının taşınmazına sarkan dallarındaki cevizlerin toplatılmasına engel olmaktadır. Mahkemece sanığın TCK.nun 515/1. maddesine aykırılıktan hükümlülüğüne karar verilmiştir. TCK.nun 515/1. maddesinde gösterilen suçun oluşumu için cebir ve şiddet kullanarak, haksız şekilde bir kimsenin emlak ve arazisinden istifaden amaç, taşınmaz zilyedinin taşınmazdan her türlü faydalanmak hakkıdır. TCK.nun 515/1. maddesi taşınmaz zilliyetliğini koruyucu nitelikte bir hükümdür. Sanığın kısaca özetlenen eylemi ise, müştekinin emlak ve arazisinden yararlanmasına engel olmaya yönelik değildir.
Olay, başka bir anlatımla müştekinin ceviz ağacının sanığın taşınmazına geçen dalları üzerindeki cevizleri toplamasına, sanığın toplama işleminin dallar altında bulunan kendisine ait elma ağaçlarına zarar vereceğini ileri sürerek rıza göstermeyip engel olması şeklinde gelişmiştir. Medeni Kanunun 664. maddesinde düzenlenen biçimde gelişen eylemin bu madde ışığında incelenmesi gerekir. Mahkemece çekişme ve suç konusu ağaç üzerinde yapılan keşifte inceleme yapan bilirkişi ceviz ağacının dallarından bir kısmını sanığın bahçesine sarkıttığını saptamıştır. Medeni Kanunun 664/2. Maddesi ağaç dallarının kendi bina ve ekinleri üzerine geçmesine müsamaha eden kimsenin bu dallarda yetişen meyvaları temellüke hakkı bulunduğu hükmünü içermektedir. Medeni Kanunun konuyu düzenleyen bu hükmü karşısında sanığın, taşınmazına sarkan ceviz ağacının dalları üzerinde yetişen meyvaları alma hakkı vardır. Asıl olan sınırı aşan dallardaki meyvaların aşılan taşınmazın sahibine ait olduğudur. Medeni Kanunun 664/2. maddesinin söz konusu olduğu olayda, sanığın taşınmazına sarkan dallardaki meyvaları toplatmaması suç teşkil etmez.
Bu nedenle, mahkemece olayda uygulama alanı bulunmayan TCK.nun 515/1. maddesiyle hüküm kurulması,
2 - Kabule göre;
A) - Sanığın önce toplatmadığı cevizlerin sonradan müşteri tarafından toplandığı şeklindeki savunması araştırılıp sonucuna göre, zararın miktarı saptandıktan sonra TCK.nun 522. maddesinin uygulanması gerekirken, sanığın beraat etiği ızrar suçu nedeniyle bilirkişice hesaplanan miktarın TCK. 522. maddesinin uygulanmasında esas alınması,
B) - Uygulanan temel ağır para cezasının kaç lira olduğu ve ne kadar misli arttırmaya tabi tutulduğunun gösterilmemesi,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine. 27.3.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.