 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E: 1984/163
K: 1984/14087
T: 03.12.1984
- TAPULAMA TESBİTİ
- VERGİ KAYDI
ÖZET: Vergi kaydı mülkiyet belgesi değildir. Bu nitelikteki vergi kaydı sınırı eylemli duruma uygun düşmüyor ise bu kayıttaki sınıra değil eylemli duruma göre kaydın kapsamının belirlenmesi gerekir.
(766 s. Tapulama K. m. 42)
Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin kanuni süresinde Olduğu anlaşıldı, tetkik raporu ve dosyadaki belgeler okundu, gereği görüşüldü:
Tapulama sırasında 138 parsel sayılı 38.300 m2 yüzölçümündeki taşınmaz vergi kaydına ve miras yoluyla geçen kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanılarak Mehmet mirascıları adına tesbit edilmiştir. Tapulama komisyonunca itirazı, reddedilen hazine vekili, taşınmazın devletin hüküm ve tasarrufundaki yerlerden olduğunu ileri sürmüş, dava açmıştır. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece nizalı taşınmazın davalı tarafın dayandığı vergi kaydının değişmez nitelikteki sınırlarıyla kapsamı içinde kaldığı, zilyetlikle mülk edinme koşullarının davalı taraf yararına gerçekleştiği kabul edilerek hüküm kurulmuştur. Oysa, dayanılan vergi kaydı batı sınırı itibariyle eylemli duruma uygun düşmemektedir. Taşınmazın batısında eylemli biçimde ormanın varlığı saptanmıştır. Eylemli duruma uygun düşmeyen vergi kaydının batı sınırının değişmez nitelikte sınır olarak kabulüne olanak yoktur. Bu itibarla, mahkemenin taşınmazın değişmez nitelikteki sınırlarıyla vergi kaydının kapsamı içinde kaldığı yolundaki kabulü dayanaktan yoksundur. Nevar ki, taşınmazın bir bölümünün miktarıyla davalı tarafın dayandığı vergi kaydının kapsamı içinde kaldığı, vergi kaydının kapsamı dışında kalan bölümün ise devlet ormanı olmadığı ve ormandan açılmadığı, taşınmazın tümü üzerinde Tapulama Kanunun 33. maddesi hükmünce kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği ile taşınmaz edinme koşullarının davalı taraf yararına gerçekleştiği, taşınmazın tamamının kültür arazisi olduğu, mahkemece yapılan keşif ve uygulama, dinlenen yerel bilirkişi ve tanık sözleri, uzman bilirkişinin raporu, komşu parseller üzerinde yapılan denetim, fen ehli tarafından düzenlenen kroki ve mahkemece toplanıp değerlendirilen diğer delillerle saptanmıştır. Bu nedenler ve kararda gösterilen diğer gerekçelere göre davacı hazinenin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün (ONANMASINA), 766 sayılı Tapulama Kanununun 74. maddesince 10 lira onama ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 3.12.1984 gününde oybirliği ile karar verildi.