 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Ceza Dairesi
E:1984/1161
K:1984/1309
T:29.02.1984
ÖZET : Noksan vergi ve resim ödemek amacıyla sağlanan faturaya göre beyanname verip mal ithal ettikleri dikkate alınmadan, olayın akışına ve fiyat hususundaki belgelere ters düşen biçimde beraat kararı verilemez.
(1615 s. Gümrük K m. 65)
1918 sayılı Yasaya aykırı eylemden sanıklar Mehmet, Ali ve Sebahattin haklarında bozma üzerine yapılan duruşma sonunda; beraatlarına dair (İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 19.4.1983 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, müdahil vekili tarafından süresinde istenilerek depo parası ile şartı yerine getirilen dava evrakı C. Başsavcılığının bozma isteyen 30.6.1983 günlü tebliğnamesi ile daireye verilmekle, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü
1615 sayılı Gümrük Yasasının 65. maddesinde, ithal eşyasının gümrük vergisine esas olan kıymeti, gümrük vergisini ödeme mükellefiyetinin başladığı tarihteki normal fiyatıdır, denildikten sonra gümrük vergisine esas olan normal fiyatın ne suretle tayin edileceği açıklanmış ve bu tesbite ilişkin gerekli kriterlerde gösterilmiştir.
Maddenin 2. fıkrasında (normal) fiyat, birbirinden müstakil bir alıcı ile bir satıcının tam ve serbest rekabet şartları içinde uyuştuğu farzolunan fiyattır şeklinde gösterilmiş ise de suç ve hüküm tarihinde yürürlükte olan maddenin 5. fıkrasının 2. bendinde "şu kadar ki satış aktinin yukarıdaki fıkralarda yazılı şartlara uygun olarak yapılmış bulunması halinde gümrük vergisi, mezkür fıkralara göre tesbit olunacak kıymet üzerinden hesaplanır" denilerek her öne sürülen satış aktinin kesinkes kabulünün gerekmediğini belirtmiş ve kasti saptırmaların böylece itibar görmeyeceğini de açıkça ortaya koymuştur.
Hükümden sonra yürürlüğe giren 5. fıkranın, 2817 sayılı Yasanın 19. maddesi ile değişik şekli de beyannamede gösterilen her fiyatın behemehal kabul edilmeyeceğini doğrulamış ve bu husus gümrük yönetmeliğinin 243. maddesi ile de teyid edilmiştir.
Olayımızda ise, dava konusu yabancı menşeli 550 Kw. lık teferruatı ile birlikte komple biyot ısıtıcı fırın İstanbul Giriş Gümrüğünün 24.12.1980 tarihe 18158 tescil numaralı giriş beyannamesi ile her yönü ile sağlam olarak ithal edilmiştir.
Suç konusu fırının, ithal yönetmeliğinin 35. maddesine aykırı olarak ithal olunduğu hususunda dosyaya ibraz olunmuş herhangi bir delil bulunmadığına ve çalışır durumda olmasına göre, arızalı olduğu ve arızasının giderilerek düşük fiyatla ithalinin yapıldığı hususundaki savunmayı kabul etmek mümkün olmadığı gibi mevcut yazışmalara nazaran, basit bir arızanın varlığı kabul edilse dahi, ithalden önce giderilmiş olması dikkate alındığında malın yeni ve normal olduğunu kabul etmek zorunlu hale gelmektedir. Böylece normal ve yeni olan bir malın çok düşük bir fiyatla serbest rekabet hudutlarını da aşarak satılabileceğini düşünmek herhalde ticari tehammülede uygun olmayacaktır.
Dava konusu malın satıcısı olan U İndüstries Ltd. Şirketi'nin July. 3. 1981 günlü S Makina Endüstrisi ve Aliminyum Sanayii Firması'na yazdığı yazıda malın 1980 yılındaki standart fob bedelinin 175.000 Dolar olduğu belirtilmiştir.
Tokyo Büyükelçiliği Ticaret Müşavirliğinden alınan 6 Kasım 1981 gün ve 1.11.3.20 sayılı yazıda ise, u... İndüstries Ltd. Şirketinden ithal olunan 550 Kw. Billet ısıtıcı fırının 1980 yılındaki fob fiyatının 150.000 - 180.000 Dolar olduğu ve yine Ticaret Bakanlığı Dış Ticaret Genel Sekreterliği'nin 30.10.1981 tarih ve 42446 sayılı yazısı ile ithalin yapıldığı 1980 yılındaki fiyatın 135.000 - 165.000 Dolar arasında olduğu bildirilmiştir. Resmi kanaldan bildirilen fiyatlarla mezkür firma tarafından bildirilen fiyat arasında az bir fark da olsa, uygunluk görülmektedir. Buna rağmen firmanın arızasız olarak satışa arzettiği fırın için düzenlediği 27 Ekim 1980 günlü faturada ise satış fiyatı 32.565 Dolar olarak gösterilmiştir.
Şu duruma göre, gerçek satış fiyatı 150.000- 175.000 Dolar civarında bulunan bir malın belkide maliyetinin dahi altındaki bir fiyatla ve çok büyük bir zararla satıldığını düşünmek herhalde mümkün olmayacaktır.
Malın gerçek fiyatının saptanması halinde (ki saptanmıştır) sonraki metinler dikkate alınmaksızın Gümrük Yasasının 65. maddesinin 2. fıkrasına sığınarak eylemin meşruluğu öne sürülemeyecektir.
Yukarıdan beri izahına çalışılan delil ve oluşa göre sanıkların noksan vergi ve resim ödemek amacı ile temin olunan faturaya göre beyanname verip mal ithal ettikleri dikkate alınmadan olayın akışına ve fiyat hususundaki belgelere ters düşen düşüncelerle beraata hükmolunması yasaya aykırı, müdahil vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün istem gibi (BOZULMASINA), depo parasının geri verilmesine, 29.2.1984 günü oybirliğiyle karar verildi.