DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı ortaklığın giderilmesi davasına dair karar davalılardan Filiz Yur tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp, düşünüldü:

KARAR : Davacı Ali İhsan Zorba, Serdar Zorba tarafından Fuat Kangür, Filiz Kangür, Zehra Yur, Silvia Zorba Seyahi aleyhine Ayvalık 596 ada, 12 parsel sayılı taşınmazın ortaklığının giderilmesi davası açılmış ve Ayvalık Sulh Hukuk Mahkemesinin 1.11.1983 tarih, 981/381 Esas, 183/457 Karar sayılı ile satış suretiyle ortaklığın giderilmesine karar verilmiş ve hüküm davalı Filiz Kangür (Yur) vekili tarafından teyiz olunmuş ve temyiz tetkikatı sırasında temyiz dilekçesinden harç alınmadığı görüldüğünden ve harca tabi işlerde temyiz tarihinin harcın yatırıldığı tarih bulunduğundan ve harç yatırılmamakla temyiz süresi geçtiğinden bahisle HUMK.nun 432/4. maddesi gereğince gerekli karar ittihaz olunmak üzere dosya 22.3.1984 tarih, 3403-3597 sayılı Yargıtay Kararı ile mahalline geri çevrilmiş ve mahalli mahkemenin 17.4.1984 tarih, 1981/381 Esas, 1983/457 sayılı ek kararı ile HUMK.nun 432/4. maddesince temyiz süresi geçtiğinden temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş ve bu karar 7 günlük temyiz süresi içerisinde davalı Filiz Kangür (Yur) tarafından temyiz olunmuş ve dosya temyiz incelemesi için Yargıtaya intikal ettiğinden davalı Filiz Yur 21.10.1984 tarihli dilekçesi ile Yargıtay 6. Hukuk Dairesi Başkanı M.R. Dereli ile üye C. Erdoğan, Ö.N. Doğan, M. Elçin, M. Erman'ın bir taraflığından şüpheye düştüğünden bahisle reddi hakim talebinde bulunmuş ve reddi hakim dilekçesi diğer taraflara tebliğ edilmiş ve dosya gereği yapılmak üzere 28.2.1985 tarihinde birinci başkanlığına gönderilmiş ve Yargıtay 1. Başkanlığının 5.3.1985 tarih, 917-1817 sayılı yazısı ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 39. maddesi gereğince incelemenin aynı dairece yapılması bildirilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup, görüşülüp, gereği düşünüldü:

KARAR : Davalı Filiz Kangür (Yur) temyiz dilekçesinden harç alınmaması halinde kendi kusurlarından doğmadığını ve mahkemenin harcı kendilerinden istemesi halinde harcın verilmesinin tabii olduğunu ve mahkemenin harcı satış bedelinden mahsup edileceğini gözönünde tutarak, bilerek olmadığını ve Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin bu gibi halde harcın tamamlatılmasının gerektiğine dair kararının dilekçesine eklendiğini ve Yargıtay 6. Hukuk dairesinin kararıyla Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin kararlarının çelişkili olmasını kendini endişelendirdiğini ve Dairenin bir taraflığından şüpheye düştüğünü ileri sürerek belirtilen başkan ve 4 üye hakkında reddi hakim isteminde bulunmuştur.

8.2.1983 tarihinde yürürlüğe giren 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 39. maddesi gereğince Yargıtay dairelerinin başkan ve üyelerinin reddi mümkündür. Ancak daire kurullarını toplantılarını engelleyen toplu red istemleri dinlenemez. bunun amacı, reddin kişisel olduğu ve başkan ile üyelerin kişisel sebeplerle red edilebileceği ve Yargıtay Dairesi'nin kurul olarak red edilmiyeceğidir. Red isteminde bulunan davalı, red dilekçesinde red ettiği başkan ve üyeler hakkında kişisel bir sebep bildirmemiştir. Dairenin harca tabi işlerde, temyiz tarihinin bu harcın tahsil edildiği tarih olduğu hakkındaki içtihadının, harcın tamamlatılmasının mümkün olduğu hususundaki Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin kararıyla çeliştiğini ileri sürmüştür. Dairemizin görüşü belirtilen kararı ittihaz olunduğu tarihte mustakar bir şekilde uygulanmaktadır. Bu bakımdan red istemi başkan ve 4 üye hakkında kişisel bir sebebe dayanmadığından ve dairenin mustakar bir içtihadının diğer bir Yargıtay Dairesinin kararıyla çeliştiğinden bahisle dairenin bir uygulamasına yönelik bulunduğundan dairenin taplu olarak reddi niteliğinde bulunmuştur. Esasen 25.1.1985 tarih, 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı sebebiyle Dairemizin bu görüşünde uygulanma olanağı kalmamıştır. Diğer bir deyimle red nedeni ortadan kalkmıştır. Dairelerin toplu reddi mümkün değildir. Bu sebeplerle red talebinin reddi gerekir.

25.1.1985 tarih, 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince, temyiz dilekçesinden harç alınması veya eksik harç alınması halinde bu harcın tamamlatılması icap eder. Bu İçtihadı Birleştirme Kararına göre Dairemizin iadesi üzerine mahali mahkemece HUMK.nun 432/4. maddesi gereğince teyiz dilekçesinin reddine dair verilen 17.4.1984 tarih, 981/381 Esas, 1983/457 sayılı Karar yerinde bulunmamaktadır. Bu karar süresinde temyiz edildiğinden bozulması ve davanın esasına ilişkin temyiz istemi incelenmelidir. Ancak temyiz dilekçesinden 500 lira temyiz harcı alınması kanun hükmü bulunmuş ve bu harç alınmamış olduğundan harcın ikmali için dosyanın mahalline geri çevrilmesine karar verilmesi de gereklidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklandığı şekilde davalı Filiz Kangür (Yur)ün reddi hakim istemini reddine ve mahalli mahkemenin 17.4.1984 tarih, 1981/381 Esas, 983/457 sayılı ek kararı bozularak davanın esasının incelenebilmesi için alınmayan 500 lira temyiz harcının 25.1.1985 tarih, 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince tamamlanması için dosyanın mahalline geri ÇEVRİLMESİNE, 11.3.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972