 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1984/6553
K: 1984/7304
T: 18.06.1984
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, ihtiyaç nedeniyle kiralananın boşaltılması isteminden ibarettir. Mahkemece istem gibi karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü vekili lojman ihtiyacı nedeniyle kiralananın boşaltılmasını istemiştir. Dava konusu apartman dairesi 1.1.1974 başlangıç tarihli sözleşmeyle mesken olarak Türkiye Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Başkanı tarafından davalıya kiralanmış ve sözleşme süresi, sona erdikten sonra seneden seneye yenilenmiş, mülkiyeti de 24.5.1983 tarih ve 2828 sayılı Yasayla davacıya geçmiştir. Davacı kurumu, 9.11.1983 tarihinde kabul edilen 2946 sayılı Kamu Konutları Kanununun 2. maddesinde belirtilen kuruluşlardan sayılmaktadır. Sözü edilen madde, kanunun uygulama şekliyle diğer ilkelerin yönetmelikte düzenleneceğini açıklamıştır. Dosya içinde bulunan 18.10.1983 tarihli tahsis kararı, dava konusu apartmandaki dairelerin, kurum personeli için lojman olarak belirlenmesi amacına yöneliktir. Halbuki 2828 sayılı Yasanın 15. maddesine dayanılarak hazırlanan Sağlık ve Sosyal Yardım Bakanlığı Sosyal Hizmetler ve çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü Çocuk Yuvaları Yönetmeliğinin 48. maddesinde açıkça"yuvalarda gündüz ve gece hizmetlerinin aksamadan yürütülmesini sağlamak için lojmanı olan yuvaların müdür ve müdür yardımcısı ile Genel Müdürlükçe uygun görülecek diğer personele tahsis edileceği" öngörülmüştür. Yani lojmandan yararlanma, çocuk yuvalarının faaliyet gösterdiği mahalde bulunması şarttır. Yasanın ve yönetmeliğin asıl amacı da budur. Oysa dava konusu kiralananın açıklanan biçimde çocuk yuvasıyla ilişkisi olmadığı anlaşılmaktadır. Tahsis kararı yönetmeliğin asıl amacına aykırı olarak tesis edildiğinden başlayıcı nitelikte değildir ve bu yüzden kamu mallarından olan bina ve dairelerde Devletin boşaltmak hakkının var olduğu şeklindeki genel kuralı olayda uygulama imkanı yoktur. Mahkemenin aksi görüş ve düşüncelerle kiralananın boşaltılmasına karar vermesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, 18.6.1984 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.