 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1984/521
K: 1984/852
T: 31.01.1984
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı ortaklığın giderilmesi davasına dair karar Dairemizin 16.12.1983 gün ve 12884-12881 sayılı ilamı ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir. Bu kararın tashihen tetkiki davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmiş olmakla gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Davalılardan M.A. vekili temyiz isteğinin reddine ilişkin Dairemiz kararının düzeltilmesini istemiştir. Bu istek karar düzeltme değil tavzih niteliğinde kabul edilmiştir. 492 sayılı Harçlar Kanununun 1 sayılı Tarifesinin karar ve ilam harçlarına ilişkin kısmının b bendi uyarınca satış suretiyle ortaklığının giderilmesine ait hükümlerde satış bedeli üzerinden
% 5 harç alınacağını öngörmüştür. Aynı fasılda 500 liradan aşağı nisbi harç olmayacağı belirtilmiştir. Bu nedenlerdir ki mahalli mahkemelerce ortaklığın giderilmesi davalarında satış bedeli peşinen bilinmediği için sonradan mahsup yapılmak üzere 500 lira nisbi harç alınmaktadır. Aynı kısmın e bendinde Yargıtay incelenmesinde de aynı harcın alınması öngörüldüğünden temyiz dilekçesinden 500 lira harç alınması gerekmektedir. Olayımızda dava dilekçesinde harç alınmamışsa da bu husus temyiz dilekçesinde harcın olmamasını gerektirmez. Temyiz incelenmesi yapılabilmesi için öncelikle temyiz harcının olması gerekir. Temyiz harcı olmadığı için işin esasına girilip dava dilekçesinde harç alınmaması bozma nedeni yapılmamıştır. 2494 sayılı yasa ile değişen H.U.M.K.nun 434/2. maddesi harca tabi işlerde harcın yatırıldığı tarihte temyiz edilmiş sayılacağı hükmünü getirmiştir. Açıklanan bu hükümler karşısında Dairemizin kararının tavzihine gerek görülmediğinden isteğin REDDİNE 31.1.1984 tarihinde oybirliği ile karar verildi.