 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E: 1984/8104
K: 1985/492
T: 30.01.1985
DAVA : Sahtekarlıktan sanık Ali'nin yapılan yargılanması sonunda TCK.nun 342/1. maddesi gereğince sonuç olarak 2 sene ağır hapsine ilişkin Mersin 2. Ceza Mahkemesi'nden verilen 29.9.1983 tarihli hükmün duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından istenilmiş ve para depo edilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan onama isteyen 23.11.1984 tarihli tebliğname ile 3.12.1984 gününde Daireye gönderilmekle; tayin edilen günde sanığın duruşmaya vekil göndermemesi nedeniyle duruşmasız olarak yapılan inceleme sonunda, dosya okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Sahtecilik cürmünün maddi konusu çekin yazı ve rakamların yer aldığı kesimlerinin gözle görülecek oranda sararmış ve bu nedenle de tanık anlatımlarından anlaşılacağı üzere banka görevlilerince rakamın yüksekliği yanında bu durumun da farkedilmiş bulunması karşısında; mahkemelerin bilimsel açıdan kesinlikle neden sonuç ilişkisi kurulamayan konularda kanılarını oluşturmak için bilirkişilere başvurabilecekleri ve fakat olayın akışına, kanıtlara ve kendi gözlemlerine göre bu düşünceleri değerlendirecekleri ve özellikle sahtecilik suçlarında, suçun maddi konusu belgeyle doğrudan ilişki kuran yargıçların sahtecilik eylemlerinin aldatıcı boyutlarda olup olmadığı fiili, sorununu saptarken bu esasları gözetecekleri düşünülmeden, Adli Tıp Kurumu'nun aldatma yeteneği konusundaki düşüncesinin kesin ve bağlayıcı yargı niteliğinde kabulüyle hüküm kurulması,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle, hükmün BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, 30.1.1985 günü oybirliği ile karar kılındı.