 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E: 1984/2396
K: 1984/2427
T: 19.03.1984
DAVA : Taraflar arasındaki apartmanın ortak yerlerinden olan bahçenin garaja ilave ederek kullanıldığından davalının müdahalesinin önlenmesi ve ecrimisilin alınması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili yönünden süresinde verilen günlü dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, ortak yerlerden olan bahçeyi fiilen kullanılan davalının elatmasının önlenmesi ve ecrimisil istemine ilişkindir.
Davalının tapuda bağımsız bölüm olarak kayıtlı garajın kiracısı oluduğu, garajın yanında bulunan ve yönetim planı ile yasa uyarınca ortak yer sayılan bahçeyi fiilen kullandığı, genel bir giriş kapısı bulunmayan bu ortak yere ancak garajdan geçilebildiği bilirkişi raporu ile anlaşılmaktadır. Genel giriş kapısı olmaması bahçenin orak yer niteliğini değiştirerek garaja özgülenmiş eklenti niteliği kazandıramaz. Ortak yerlerde kullanma hakkı ise arsa payı ile oranlıdır. Genel girişi olması ve böylece diğer kat maliklerinin yararlanma olanağı bulunmaması nedeniyle bu yerin tamamının garajın kat maliki veya kiracısı tarafından kullanılması ortak yerin niteliği ile de bağdaşmaz. Bu nedenle elatmanın önlenmesine karar verilmesi doğrudur. Ancak;
1 - Ecrimisil kira karşılığı tazminat niteliğinde bir isteme ilişkindir. Kiraya verilme ve gelir sağlama olanağı bulunmayan bir yerin ortaklardan biri tarafından elatılmasından ötürü kira karşılığı tazminatı söz konusu edilemez. Bu yönler düşünülmeden 172.000 lira ecrimisilin hüküm altına alınması,
2 - Kabule göre;
a) Kat maliki ve yönetici olan davacının arsa payı ile sınırlı biçimde ecrimisil isteğinde bulunabileceği düşünülmeden ve garajın kat malikinin arsa payı gözönünde tutulmadan ortak yerin tümüne ilişkin olarak ecrimisil hükmolunması,
b) Ecrimisil isteminin reddedilen bölümü için davalı yararına vekalet ücreti takdir edilmemesi,
Doğru bulunmamıştır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazı yerinde görüldüğünden hükmün açıklanan nedenlerle HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve temyiz harcının istek halinde geri verilmesine 19.3.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.