 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1984/3260
K: 1984/4156
T: 07.11.1984
DAVA : ........ 4. Bölge Tapu sicil Muhafızı olarak görev yaptığı sırada, yapmaya mecbur olduğu şeyi yapmak için rüşvet almaktan sanık Mehmet'in yapılan yargılaması sonunda, TCK.nun 212/1, 225, 59, 227/son ve 6085 sayılı Kanunun 60/E maddeleri gereğince 2 sene 6 ay ağır hapis, 312.500 lira ağır para cezasıyla mahkumiyetine, müebbeten memuriyetten mahrumiyetine ve ehliyetinin 6 ay süreyle geri alınmasına dair (Altında 2. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 21/6/1984 gün ve 1984/75 esas, 1984/111 karar sayılı hükmün süresi içinde duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesine sanık tarafından istenilmiş ve şartı yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle; dava evrakı incelenip, gereği görüşülmüş olduğundan aşağıda yazılı karar ittihaz olundu;
KARAR : Yapılan yargılamaya, toplanan kanıtlara, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sanığın sübuta ilişen temyiz itirazları ile müdafiinin duruşmalı inceleme sırasında aynı hususlara yönelen savunmalarının reddine. Ancak:
1 - Tapu Sicil Muhafızı olan sanığın kendisine bir tapu intikal işlemi için başvuran müşteriye tapuda ve bazı evraklarda yanlışlıklar bulunduğunu, bu nedenle işinin yapılamayacağından söz ederek güçlük çıkardığı ve bu suretle müşteri üzerinde manevi cebir kullandığı, müştekinin de bu baskı altında işinin yapılmayacağı endişesiyle sanığın istediği 75.000 lirayı verdiği oluşa uygun şekilde mahkemece kabul edilmiş bulunduğu halde eylemin cebri irtikap suçunu oluşturacağı düşünülmeden yazılı şekilde rüşvet olarak nitelendirilmesi,
2 - Şiddet sebebi gösterilmeden ve takdire de yer verilmeden ehliyetnamenin geri alınması, cezasının tayininde aşağı sınırının aşılması.
Kabule göre de:
1 - TCK.nun 213. maddesi kapsamına giren rüşvet suçların da uygulanmasına olanak bulunan 225. maddeye dayanılarak ayrıca ağır para cezasına hükmedilmesi,
2 - Sanık vekili 647 sayılı Yasanın lehe olan hükümlerinin uygulanmasını istediği halde hükmedilen ağır para cezası nedeniyle anılan yasanın taksitlendirmeye ilişkin 5. maddesi hükmünü uygulanıp uygulanmayacağı konusunda bir karar verilmemesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanık vekilinin temyiz itirazları ve duruşmalı inceleme sırasındaki savunmaları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK.nun 321-326. maddeleri gereğince bir numaralı bentdeki bozma sebebinden dolayı kazanılmış hak saklı kalmak üzere tebliğname ve mütalaa gibi BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, 7.11.1984 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.