 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1984/3064
K: 1984/3526
T: 09.04.1984
DAVA : Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 10.000 lira maddi ve 75.000 lira manevi tazminatın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine fazla manevi tazminat isteğinin reddine ilişkin hükmün süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine gereği konuşuldu KARAR : Yargılamada velisi tarafıdan temsil edilen dört yaşındaki davacı gene velisiyle temsil edilen altı yaşındaki davalının 3/4 kusurla gözlerinden birisini çıkarması nedeni ile 1.000.000 lira manevi tazminat istemiştir.
Borçlar Kanunun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri gözönünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Bu para tutarı aslına ne tazminat ne de cezadır. Çünkü mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını amaç edinmediği gibi kusurlu olana yalnız hukukun ihlalinden dolayı yapılan bir kötülük de değildir. Aksine olarak zarara uğrayanda bir huzur duygusu doğurmaktır. Aynı zamanda ruhi ızdırabın dindirilmesini amaç edindiğinden tazminata bsenzer bir fonksiyonu da vardır. O halde bu tazminatın sınırı olan amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktarı mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.6.1976 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkca gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Davaya konu olan işte anılan ilkeler göz önünde tutulmaksızın ve belirtilen ilkelere göre düzeyi düşük, 75.000 lirayla davalının sorumlu tutulması bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA,bozma kararında belirlenen gerekçeyle davalının tutarın yüksek olduğu yolundaki temyiz itirazlarının reddine,9.4.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.