 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1984/7582
K: 1984/8068
T: 23.11.1984
DAVA : Görevi kötüye kullanmaktan sanık, (İ.K.)'nin yapılan duruşması sonunda; beraatine dair (Edremit Asliye Ceza Mahkemesi)'nden verilen 6.3.1984 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi müdahil idare vekili tarafından süresinde istida ve şartı depo parası verilmek suretiyle ifa edilerek, dava evrakı onama isteyen 23.11.1984 günlü tebliğname ile daireye gönderilmekle okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Sair itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak:
Oluşa, dosya içeriğine, Halil, Hüseyin, Mustafa, İşletme Şefi A. Metin, İsmail'in şahadetlerine, muhakkik Başmüdür Muavini Raşi'nin 17.6.1982 günlü, İşletme Şefinin 30.6.1981 günlü raporları münderecaatına göre, Ilıca Orman Depo Memuru olan sanığın, N.... Kollektif Şirketi'ne 247 numaralı istifteki orman emvali, istif halinde satıldığı ve emvalin 19331 metreküp karşılığı 75 adedi 1.6.1981 tarihinde teslim edildiği halde, buna nakliye kesmemek, emvalin 20333 metreküp tutarında 77 adedi de 11.6.1981 günü teslim edilmesi itibarıyla istifte bakiye 229 adet 61323 metreküp mal kalması gerekirken, 15 adet fazla 244 adet 86152 metreküp mal kaldığı, bunun diğer istiflerden bu istife emval ilave etmesinden doğduğu, sonuçta tüm emvalin tesliminde 4829 metreküp fazla tomruk verdiği, bu şirketin sahibi Vehbi ve Sorumlu Müdürü, Edremit İşletme Müdürlüğünden emekli İsmail'in, muhitte saygınlığı bulunan kişiler olması nedeniyle manevi destek ve şefaatini sağlamak amacıyla yapıp idarenin zararına sebebiyet vermek suretiyle görevini kötüye kullandığı sübuta erdiği halde, bazı istiflerde fazlalık bulunması nedeniyle bu halin sonuca etkili olamayacağı görüşüne dayanan bilirkişinin yetersiz ve kifayetsiz raporuna dayanılarak yazılı düşünce ile beraat kararı verilmesi,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş ve müdahil idare vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde bulunmuş olduğundan tebliğnamedeki onama isteyen düşüncenin reddiyle hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA ve depo parasının geri verilmesine, 23.11.184 gününde oybirliğiyle karar verildi.