 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E:1984/547
K:1984/595
T:13.02.1984
- KİRA PARASININ SAPTANMASI
ÖZET : Saptanacak yıllık kira parası, arsa dahil binanın asgari beyan edilecek değerinin yüzde yedisinden aşağı olamaz.
Toptan eşya fiyat indeksindeki artışın kira bedeline yansıyan bölümü dikkate alınarak bulunacak kira parası ile arsa dahil binanın asgari beyan değerine göre hesaplanacak aylık kira parasından hangisi fazla ise ona hükmedilmesi gerekir.
(YİBK.,21.11.1966 gün ve 19/10 s.)
Dava dilekçesinde kira parasının 1.3.1983 gününden başlayarak aylık 150.000.- lira olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece 1.3.1983 tarihinden geçerli olarak aylık kira parasının 93.333.- Lira olarak tesbiti cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, mahkemece, emlak vergisi beyannamesinde bildirilen değer dikkate alınarak kira parası tesbit edilmiştir.
Bu şekilde beyan edilen değerler taşınmaz mal sahibinin isteğine göre kira parası tesbitine olanak sağlayacağından bu beyana dayanılarak kira parası tesbit edilemez.
Yargıtay'ın kökleşen içtihatlarına göre kira parasının tesbitine esas olacak değer emlak vergisi beyannamesinin asgari beyanın hesabına ait kısmın 28 numarasında açıklanan arsa dahil binanın asgari değeridir. Tesbit edilecek yıllık kira parası, arsa dahil binanın asgari beyan edilecek değerinin % 7'sinden aşağı olamayacaktır.
Mahkemece Yargıtay'ın bu konudaki içtihatlarına yanlış anlam verilerek beyannamedeki vergiye tabi rayiç bedel esas alınıp kira parası saptanmıştır.
Toptan eşya fiyat indeksindeki artışın kira bedeline yansıyan bölümü dikkate alınarak bulunacak kira parası ile arsa dahil binanın asgari beyan değerine göre hesaplanacak aylık kira paralarından hangisi fazla ise ona hükmedilmesi gerekir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve 500.- lira fazla alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 13.2.1984 tarihinde oybirliğiyle karar verildi,