 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1984/2625
K: 1984/2997
T: 05.06.1984
DAVA : Dava dilekçesinde 374.000 liranın masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 36.000 liranın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili cihetine gidilmiş, hüküm davacı ve davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, dava konusu taşınmaz mal üzerindeki binaların davacı paydaş tarafından yapıldığı yönünde bir uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Paydaşlardan birinin, müşterek taşınmaz mal üzerinde yaptığı bina nedeniyle diğer paydaşın mamelekindeki artış bu binanın yapıldığı tarihte değil, şuyunun giderilmesi yoluyla satışın yapıldığı ve bina dahil satış bedelinden payını aldığı tarihte gerçekleşir. O nedenle de haksız zenginleşme sebebiyle de hükmedilecek miktar, bu binanın satış tarihinde, taşınmazın değerinde meydana getirdiği artış oranında olmalıdır. diğer bir deyimle ortak taşınmaz mal üzerinde davacı paydaş bu binayı yapmamış olsa idi, kaç liraya satılabileceği bilirkişiye tesbit ettirilmeli ve bilirkişinin bildireceği değerle mahkemece binalar dahil yapılan satışta elde edilen satış parası içinde bulunan binaya ait kısım ve bundan davalı paydaşların payına isabet eden bölüm, orantı yapılarak hesaplanmalıdır.
Davacıya ait binaların satış bedelinden, davalıya ödenmiş olan paradan yukarıda açıklanan orantı ile bulanacak kısım kadar, davalı haksız zenginleşmiş sayılacağı gibi yapılan satışla davacının, yaptırdığı binaların elinden çıkması ile aynı miktarda mamelekinde bir azalma olacağı kabul edilerek ona hükmedilmesi gerekir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları, bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve 500'er lira peşin alınan harcın istek halinde temyiz edenlere iadesine, 5.6.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.