 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1984/7951
K: 1985/507
T: 24.01.1985
DAVA : (A.A.) ve arkadaşları ile (R.K.) ve arkadaşları arasındaki veraset davasının yapılan muhakemesi sonunda verilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki davacılar tarafından istenilmekle gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 21 Şubat 1328 tarihli olup emvali gayrimenkulenin intikalatı hakkındaki kanunu muvakkatın 4. maddesinde, büyük ana ve büyük babalar ile bunların füruunun (altsoylarının) miras hak kazanma şartları açıklanmıştır.
21 Şubat 1328 tarihli olup, emvali gayrimenkulenin intikalatı hakkındaki kanunu muvakkatın 7. maddesinin ikinci fıkrasında "..4. madde gereğince, büyük baba ve büyük ana ile birlikte füruun (altsoyun) da mirastan pay almaları gerekiyorsa, bu kişilere (yani altsoya) düşecek miras payının dahi, yine karı ve kocaya" kalacağı belirtilmiş, son fıkrasında ise birinci ve ikinci derecedeki miras sahiplerinden veya büyük babalar ve büyük analardan hiçbiri bulunmazsa, karı veya kocanın arazide, mirasın tamamına hak kazanacağı vurgulanmıştır. Şu durumda 21.2.1328 tarihinden sonra ölmüş bulunan bir kimsenin karı ve kocası sağ ise, ölenin halası, amcası, teyzesi ve dayısı arazide mirasta pay sahibi olamazlar. Eski hukukta mirastan sakıt olma diye nitelendirilen bu hukuki hüküm karşısında, temyize konu davaya gelince miras bırakan (M) oğlu (H) 8.4.1330 tarihinde ölerek geride mirasçı olarak eşi (E) de öldüğü için onun mirasçılarına geçer. Öyle ise yapılacak iş, miras bırakan (H)'nin ölümünde eşi (E) sağ olduğu için, isteğin kabulü ile tüm mirasın (E) mirasçılarına geçecek şekilde pay tesbitinden ibarettir. Bu yönün gözetilmemesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA 24.1.1985 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.