 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1984/300
K: 1984/617
T: 30.01.1984
DAVA : Fatma ile Ömer ve Bahriye arasındaki evlat edinmeye izin davasının yapılan muhakemesi sonunda davanın reddine dair verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle; evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Bir kimsenin daha önce iki çocuğunun doğup ölmesi, mahkeme kararında ifade edildiği gibi artık (evlat hasret ve iştiyaki) duymamasının karinesi değil, aksine böyle bir arzu içinde bulunduğunun delili sayılır. Kanunun koyucunun amacı, ana-baba olmak imkanı bulamayan kişileri manen tatmin etmektir. Hele bu zevki tadıp da sonradan kaybedenler için yeni bir imkan verilmesi asıl amaçtır.
Evlat edinmenin amacı, sadece çocuk sahibi olmanın hasretini gidermekten ibaret değildir. Evlatlık küçük ise onu yetiştirmek, birlikte yaşamak ve ömür boyu ona sahip olmanın sevinç ve kıvancını duymak, özellikle ileri yaşlarda kendisine ana baba gibi bakacak birisinin var olduğunun güveni içinde huzurlu olmaktır. İşte bütün bu sebebler bir yana itilerek, sırf evvelce çocuk doğurmuş diye bir kadını evlat edinmek gibi güzel bir duygu ve müesseseden mahrum kılmak isabetli değildir. Öyle ise evlat edinmeye izin verilmesi gerekirken isteğin reddedilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeble BOZULMASINA, 30.1.1984 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.