 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Ceza Dairesi
E: 1984/717
K: 1984/1479
T: 14.02.1984
DAVA : Gıda Maddeleri Tüzüğü'ne aykırı hareketten sanık Şahin ve Hakan haklarında yapılan duruşma sonunda; 2248 sayılı kanunda nazara alınarak TCK.nun 396, 94, değişik 19 ve 647 sayılı kanunun 4 ve 6. maddeleri gereğince neticeten Şahin'in 6 ay hapis ve 1500 lira ağır para ve Hakan'ın 4000 lira ağır para cezalarıyla tecziyelerine, Hakan'ın cezasının ihtaren teciline, Şahin'in cezasının teciline yer olmadığına, yargılama gideri alınmasına dair Ordu - Ulubey Sulh Ceza Mahkemesi'nden verilen 8.6.1983 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi Ordu C.Savcısı ve sanık Şahin vekili tarafından süresinde dilekçeyle istenmek, şartı depo parasıyla yerine getirilmek ve dava evrakı C.Başsavcılığı'nın 16.1.1984 tarihli tebliğnamesiyle daireye gönderilmekle okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği düşünüldü :
KARAR : Fırının işletme ruhsatı sahibi olan sanık Hakan hakkında TCK.nun 402. maddesi hükmünün uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye göre üst C.Savcısı'nın sanık Hakan'a yönelik temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle bu sanık hakkındaki hükmün ONANMASINA,
Üst C.Savcısı'nın sanık Şahin'e ilişkin temyiz itirazları ile sanık vekilinin temyiz itirazlarına gelince :
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak :
1 - Yasada iki had arasında gösterilen cezanın tayin ve takdiri hakime ait isede, bu takdir hakkı kullanılırken hak ve nesafet ölçüleri içinde hareket edilmesi gerekli iken, fırının resmen işletme ruhsatı sahibi olan Hakan'a cezanın alt sınırı verildiği ve hakkında 647 sayılı yasa hükümleri uygulandığı halde, fırın sahibi Yaşar'ın Ankara'ya gitmesi nedeniyle onun ricası üzerine geçici olarak bir iki günlüğüne işlerini yürüten kayınbiraderi sanık Şahin'e dosya içeriğine uygun düşmeyen bir kabulle üst sınır üzerinden ceza verilmek suretiyle takdirde hataya düşülmesi
2 - Suç tarihi itibariyle sanığa 1000 lira ağır para cezası verilmesi gerekirken, misli artırmaya tutularak 1500 lira ağır para cezası tayini,
Bozmayı gerektirmiş Üst C.Savcısı ile sanık vekilinin temyiz itirazları bu bakımlardan yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, 14.2.1984 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.