 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E: 1984/1206
K: 1984/2145
T: 28.02.1984
DAVA : Taraflar arasında görülen davada; davacı, annesi ile babasının 1951 yılında boşandıklarını, velayet hakkının 1958 yılında ölen babasına verildiği halde, annesi Ayşe'nin velayeten 382 ada 3 parsel sayılı taşınmazı davalı üvey babasına muvazaalı olarak sattığından, kaydın iptalini, adına tescilini istemiştir.
Davalı, zamanaşımı yönünden davanın reddine karar verilmesi savunmuştur.
BK.nun 125., MK.nun 638. maddeleri gereğince zamanaşımı yönünden davanın reddine ilişkin kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle; bilahare dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Davacı, üvey babası davalı Ali Rıza'nın bayii Ayşe'nin annesi olduğunu, annesi ile babası arasındaki evliliğin boşanma suretiyle bozulduğunu ve velayet hakkının mahkemece babaya verildiğini, sonradan babasının ölümü üzerine annesi Ayşe'nin davalı ile evlendiğini ve kendisinin reşit olmadan önce annesinin yasal velayet hakkına sahip bulunmadığı halde, dava konusu 382 ada 3 parsel sayılı taşınmazın davalı üvey babasına tapuda satış göstermek suretiyle temlik ettiğini, bu temlikin muvzaalı olup, geçerli bulunmadığını ileri sürerek işbu iptal ve tescil davasını açmıştır. Böylece dava mülkiyete ve aynı hakka ilişkindir. Bu tür davalarda, kural olarak zamanaşımı söz konusu olamaz. Bu nedenle olayda BK.nun 125 ve MK.nun 638. maddesinin uygulama yeri yoktur. İddia doğrultusunda davanın esasının görülmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği düşünülmeden yazılı olduğu üzere zamanaşımından söz edilerek davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Davacı tarafın temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK. nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), gelen temyiz eden vekili için 6500 lira duruşma vekalet ücretinin temyiz edilenden tahsiline, peşin harcın iadesine, 28.2.1984 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.