 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1984/421
K: 1984/740
T: 07.02.1984
DAVA : Nevzat'ı kasten öldürmeye tam derecede teşebbüsten, Orhan'ı da 5 gün iş ve gücünden kalacak şekilde bıçakla yaralamaktan sanık Rüştü'nün yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin (Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 29.8.1983 gün ve 248/144 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık ile müdahil Nevzat taraflarından istenilmiş, şartı yerine getirilmiş sanık duruşmada talep etmiş ve hüküm kısmen resen de temyize tabi bulunmuş olduğundan dava dosyası Cumhuriyet Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Dairemize gönderilmekle, karardaki açıklanan nedenle duruşmasız olarak incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : 1 - Sanığın süresinden sonra olan duruşma isteğinin reddine,
2 - Sanığın mağdur Orhan'ı yaralamaktan verilen cezanın nev'i ve miktarına göre temyizi kabil olmadığından sanığın bu husustaki temyiz isteğinin reddine,
3 - Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebebi dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın suç vasfına müdahil Nevzat'ın tahrikin bulunmadığına ve vesaireye ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, Ancak :
Olaydan 4 gün önce mağdur müdahil Nevzat ile oğlu Orhan'ın sanığı "fabrikadan çık dışarı" diye tehdit ederek kapıda dövmek için bekledikleri ve fabrikanın camlarını kırdıkları, olay günü yine sanığın baba oğlunun toplu saldırısına maruz kalması ve raporunda belirtildiği gibi dövülmesi karşısında tevali eden bu haksız hareketlerin sanık lehine ağır tahrikin tatbikini gerektirecek vehamete ulaştığı kabul edilerek TCK.nun 51/2. maddesinin uygulanması gerekirken yazılı TCK.nun 51/1. maddesinin uygulanması suretiyle tahrikin derecesinin takdirinde hata edilmesi,
Yasaya aykırı ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Sanık vekilinin bu husustaki temyiz itirazı yerinde görülmekle hükmün tebliğnamedeki düşünce aksine BOZULMASINA, depo paralarının sanığa iadesine, müdahile ait depo parasının gelir kaydına 22.2.1984 günü oybirliği ile karar verildi.