DAVA : Taraflar arasındaki davanın Gaziantep Asliye 1. Hukuk Hakimliğince görülerek sübut bulunan dava veçhile davacının alacağı olan 1.0055.000 liranın kanuni faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine dair verilen 19.7.1983 tarih ve 148-372 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde taraflar ve vekilleri yapılan tebligata rağmen gelmediklerinden temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kerre dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı işveren vekili, 7.3.1983 tarihinde harcı alınmış olan dava dilekçesinde:

Müvekkilinin, Araban yolu üzerine kuracağı mercimek fabrikasının makinalarını getirip, montajını yapmak üzere, 13.1.1982 tarihinde davalı yüklenici ile bir sözleşme yaptıklarını, işin bitim ve teslim tarihini 30.6.1982 olarak kararlaştırdıklarını, işin süresinde bitirilip teslim edilmediğini, kalitesiz malzeme kullanıldığını, sürekli uyarılarına rağmen sözleşmedeki yükümlülüklerini yerine getirmediğini, 6.1.1983 tarihinde Gaziantep 2. Noterliği aracılığı ile 932 sayılı ihtarname gönderip, on günlük süre verdiğini, istenilen hiçbir hususu yerine getirmediğini, fabrikayı çalışır hale getirebilmek için iki adet maltıka sarsörüne 250.000 lira, mercimek kırma makinası ile mercimek kurutma makinasına 175.000 lira, kepek aspiratörüne 150.000 lira, ayırma eleğine 400.000 lira, maltıka sasörlerinin akıntı ve hava borularına 80.000 lira olmak üzere toplam 1.055.000 lira sarfettiğini iddia ederek, fabrikanın teslim edilmemesinden kaynaklanan zarar ve ziyanları şimdilik saklı kalmak şartiyle, noksan ve kusurlu işler için ödenen 1.055.00 liranın davalı yükleniciden tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Davalı ve mukabil davacı vekili, 21.4.1983 tarihinde harcı alınmış bulunan, cevap ve mukabil dava dilekçesinde:

Yüklenilen işin, 1982 senesinin 9. ayının ilk haftasında, bitirilerek teslim edildiğini, iş ilişkisinin 21.10.1982 tarihinde davacıya verilen fatura ile kesildiğini, davacı işverenin kaydı ihtirazı ileri sürmediğini, sözleşme gereği maltıka sasörünün iki adet kontrolü olarak teslim edildiğini, faturaya da bu şekilde geçtiğini, teslimden sonra, davacı işverenin fabrikanın bazı bölümlerinde eklemeler ve çıkartmalar yaptığını, fabrikada ehil olmayan kimseleri çalıştırdığını, davacı işverene karşı yükümlülükleri kalmadığını, kepek aspiratörünün bir adet monte edildiğini, karşılığında 65.000 lira alındığını, savunarak, davanın reddini ve 21.10.1982 tarihli faturada yazılı bakiye 235.000 lira alacağının da tahsilini dilemiştir.

Mahkeme, faturalar, ihtarname ve bilirkişi tetkikatı ile davanın sübuta erdiğinden bahisle, 1.055.000 liranın davalıdan tahsilen ve mukabil davanın da reddine, karar vermiştir.

Karar, 26.10.1983 tarihinde harcı alınmış olan dilekçe ile davalı ve mukabil davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.

Yanlar aralarında yaptıkları 13.1.1982 tarihli sözleşme ile 6.900.000 lira bedelle, mercimek fabrikası makinalarının getirilip, montesinin yapılması ve işin 30.6.1982 tarihinde bitirilip, teslim edilmesi hususllarında, anlaşmışlardır.

Kararlaştırılan bedelinde, 6.500.000 lirası ödenmiş ve yapılan işin faturası da verilmiştir.

Bu hususlarda, yanlar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Yanlar arasındaki uyuşmazlık, yüklenilen işin teslim edilip edilmediği, süresinde ayıpların bildirilip bildirilmediği, zarar ve ziyan olup olmadığı ve iş bedelinden geriye alacak kalıp kalmadığı hususlarından, kaynaklanmaktadır.

Borçlar Kanunun istisna akdi ile ilgili 359. maddesinin 1. fıkrasında aynen "imal olunan şeyin tesliminden sonra iş sahibi, işlerin mutad cereyanına göre imkanını bulur bulmaz o şeyi muayeneye ve kusurları varsa bunları müteahhide bildirmeğe mecburdur."

Aynı kanunun, 362. maddesinde de aynen "yapılan şeyin sarahaten veya zımnen kabulünü müteakip müteahhit, her türlü mes'uliyetten beri olur. Ancak müteahhidin kasden sakladığı usulü veçhile muayenesinde müşahade edilemiyecek olan kusurlar hakkında mes'uliyet bakidir.

Eğer iş sahibi, kanunen tayin olunan muayene ve ihbarı ihmal ederse zımnen kabul etmiş sayılır.

Yapılan şeydeki kusur, sonradan meydana çıkarsa iş sahibi, vakıf olur olmaz keyfiyeti müteahhide haber vermeğe mecburdur. Aksi takdirde iş sahibi kabul etmiş sayılır." denilmiştir.

Bu durumda, öncelikle, yüklenilen işin yapılıp teslim edilip edilmediği ve teslim edilmişse, yukarıda açıklanan kanun maddelerinde gösterilen sürelerde ayıp ihbarının davacı işveren yanca yapılıp yapılmadığı araştırılıp saptanmalıdır.

Yüklenilen iş yapılıp teslim edilmişse ve davacı işveren de süresinde ayıp ihbarında bulunmamışsa, iş kabul edilmiş sayılacağından, davalı yüklenici her türlü sorumluluktan kurtulacak ve iş bedelinden alacağı kalmışsa bunu da isteyebilecek ve davacı işveren de herhangi bir istemde bulunamıyacaktır.

Yüklenilen iş yapılıp teslim edilmemişse veya teslim edilip de, davacı işveren yanca süresinde ayıp ihbarı yapılmış ve mevcut durumu ile iş teslim alınmış ise, davacı işveren Borçlar Kanununun 106. maddesinden kaynaklanan haklarını kullanmak suretiyle istemde bulunabilecektir.

Yanlar arasında, akdi ilişki yönünden uyuşmazlık bulunmadığından, işin teslim edilip edilmediği ve ayıp ihbarının süresinde yapılıp yapılmadığı, yapılan işte ayıp ve noksanlıklar bulunup bulunmadığı ve nitelikleri gibi konularda her türlü kanıt gösterilebilir ve dinlenebilir.

Mahkemece, yanların tüm kanıtları toplanmadan, Yargıtay denetimine olanak sağlayıcı yeterli bilirkişi incelemesi yapılmadan, davacı yanca verilen faturaların tutarı gözönünde tutulmadan ve söz konusu faturalar kapsamının piyasa rayiç bedellerine uygun olup olmadığı saptanmadan ve davalı yüklenicinin mukabil davası konusunda herhangi bir araştırmaya gidilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.

Bu durumda mahkemece, yanların iddia ve savunmaları gözönünde tutularak, dayanılan tüm kanıtlar toplanmalı ve gerektiğinde yetenekli kişi veya kişilerden oluşturulacak ve Yargıtay'ın denetimine olanak sağlayacak şekilde bilirkişi incelemesi yaptırılmalı ve oluşacak sonuç doğrultusunda bir karar verilmelidir.

Yukarıdan beri açıklanan nedenlerle noksan araştırma, dayanaksız ve yanlış yorum ve kabulle yazılı şekilde hüküm kurulması, Usul ve Kanuna ve hakkaniyete aykırı olup, yanlış bulunduğundan, hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ : Yukarıda yazılı sebeplerle, kararın yüklenici davalı ve mukabil davacı yararına BOZULMASINA, 29.3.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972