 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1984/4382
K: 1986/1269
T: 15.04.1986
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Urla Asliye hukuk Hakimliğince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 28.9.1984 tarih ve 60-128 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenilmiş ve temyiz dilekçezsinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Davacı davalıların yapımını üstlendikeri inşaatı tamamlamadan işi terkettiklerini ileri sürerek inşaatın kendisi tarafından tamaamlanması için mahkemece izin verilmesini dava etmiştir. Borçlar Kanunu'nun 106 ncı maddesinde yer alan hüküm genel nitelikte olduğundan istisna akitleri için dahi uygulama olanağı mevcuttur. buna göre karşılıklı taahhüteri içeren bir akitte taraflardan biri mütemerrit olduğu takdirde alacaklı borcunu ifa edilmesi için uygun bir süre tanıdıktan sonra akdin ifa edilmemesi halinde her zaman onun ifasını istemek hakkını elde eder. Öte yandan aynı Kanunun 97 nci madde hükümlerine göre, ifası istenen borç eğer borçlu tarafından yerine getirilmezse bu takdirde alacaklı, masrafı borçluya ait olmak üzere, borcun kendisi tarafından ifasına izin verilmesini mahkemeden istiyebilir. Mahkemenin, bu konuda vereceği karar İmar Kanunu'nun idareye tanıdığı kamu düzeniyle ilgili hükümlerini bertaraf etmez.
Mahkemenin bu yönleri gözden kaçırarak inşaatın tamamlanması için verilecek iznin idari bir tasarruf olduğu ve davalının sözleşmenin feshine veya tazminata ilişkin talep olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermesi doğru değildir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeplerle mahkeme kararının davacı yararına BOZULMASINA, 15.4.1986 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.