 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1984/6544
K: 1985/126
T: 10.01.1985
DAVA : Taraflar arasındaki kadastro davasından dolayı mahal mahkemesinden verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün; Dairemizin 9.7.1984 gün ve 1984/48 E. 5042 K. sayılı ilamiyle onanmasına karar verilmişti. Süresi içinde davacı (M.) sanayii Şirketi vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Davalı (T.S.) Kablo ve Elektrik Sanayii A.Ş.nin dayandığı Ağustos 1964 tarih 255 numaralı kayıtta yazılı kalafat oğlu Payanot sınırının tespit edilmemesi nedeni ile bu tapuya miktarı ile geçerlilik tanımak gerektiği yolundaki 1. Hukuk Dairesinin 15.5.1973 günlü bozmasından sonra; o yerdeki kadastro faaliyeti sırasında Şubat 1331 tarih 1 numaralı kasap Bayram oğlu Hasan Ağaya ait tapunun Payanottan geldiği tespit edilmiş, bu tapunun 4 sayılı parselle ilgili olduğu belirtildikten sonra hukuki değerini yitirmesi sebebi ile (M.) Şirketinin dayandığı iskan tapusuna itibarla 4 sayılı parsel bu şirket adına tahdit edilmiş, (H.A.) mirasçıları buna karşı Mudanya Asliye Hukuk Mahkemesinde 1975/129 sayılı dava açmış ve 4 sayılı parselin batı kesimini teşkil eden ve fen bilirkişilerince düzenlenen haritada mavi ile boyanan ve tel örgü hattının doğusunda (eski kayıtlarda yazılı cihete göre güneyde) kalan yerin Payanot'tan H.A.'ya geçen yer olduğu tespit edilmekle beraber bu yerin iskanen tahsise tabi tutulması ve 2510 sayılı kanunun 23 üncü maddesi karşısında dava reddedilmiştir. Böylece de son bilirkişi kurulu raporu ile davalı (S.) Şirketinin dayandığı tapunun bilinmeyen Payanot sınırının 4 sayılı parselin batı sınırı olduğu, bunun doğusundaki yerin evvelce Payanota ait bulunduğu kesinlik kazanmıştır. Nitekim Mudanya Asliye Hukuk Mahkemesinin 13.4.1982 gün ve 129/61 sayılı kesinleşmiş kararında ve özellikle son sayfada o davanın davacılarına ait tapunun 4 sayılı parsele aidiyeti ve fakat iskanen Giritli Ali'ye verilmiş olması 2510 sayılı kanunun 23 üncü maddesinde yazılı bir yıllık sürenin de geçmiş olması sebebi ile taşınmazın eski malikine iadesinin mümkün bulunmadığı açıklanmıştır.
Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin 15.5.1973 günlü kararı Payanot sınırının bilinememesinden kaynaklandığına, diğer bir ifade ile maddi imkansızlığa dayalı bulunduğuna ve halbuki sonradan bu sınır belli olduğuna göre kazanılmış haktan sözedilemiyeceği cihetle taraflar arasındaki uyuşmazlığı sonradan belirlenen bu sınıra göre çözümlemek gerekir ki, Dairemizin 28.12.1976 gün ve 5900/6543 sayılı bozma kararı da bu hususları içermektedir.
Gerek iskanen tapu sahibi olan Giritli Ali, gerekse sonradan devralanlar dava konusu 3 sayılı parselde zilyet olmamışlardır. Ellerinde bulunan yer 4 sayılı parselin batı sınırını teşkil eden tel örgüye kadarki taşınmazdır. 3 sayılı parsel tapu kayıtlarına istinaden bayilerinin ve (S.) Şirketinin elinde bulunduğuna kayıtların hukuki değerini yitirip yitirmediği kadastro davasında inceleme konusu yapılacağına, (S.) Şirketinin kaydı şu durumda hukuki değerini kaybetmediğine göre (M.) Şirketinin iskan tapusuna dayanarak 3 sayılı parsel üzerinde mülkiyet iddiasına itibar olunamaz.
Eldeki davada 3 sayılı parsel çekişmeli olup açıklanan durum karşısında (M.) Şirketinin davasının tümden reddi gerekirdi. Mahkemece 4 sayılı parselin batı sınırını teşkil eden ve (b) ile işaretli tel örgü hattının doğusundaki mavi boyalı yer için davalı (S.) Şirketi aleyhindeki bu durum için karar düzeltme yoluna başvurmamıştır. Bu husus davacı (M.) Şirketi aleyhinde bir sonuç da yaratmaz.
O halde, Dairemizin kararının düzeltilmesi için yasal bir neden yoktur.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, yerinde görülmeyen ve H.U.M.K.nun 440 ıncı maddesinde yazılı hallerden hiç birisine uymayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, 10.1.1985 gününde oybirliği ile karar verildi.