 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1984/5289
K: 1984/7659
T: 18.12.1984
DAVA : Davacı Uzungöl Belediyesi vekilleri tarafından, davalı Derindere Köyü aleyhine 6.10.1981 gününde verilen dilekçe ile meraya elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın kabulüne dair verilen 10.5.1984 günlü hükmün Yargıtayca, duruşmalı olarak incelenmesi davalı Derindere Köyü vekilleri Av. (A.Ö.) ve Av. (S.K.) tarafından istenilmekle gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı Uzungöl Belediyesinin dayanağını teşkil eden fi evahir-i C (Cemaziyelahir) sene 208 (1208 ve fi evahiri N (ramazan) sene 253 (1253) tarihli fermanlar ile davalı Derindere Köyünün delil olarak ileri sürdüğü 7 recep 1253 tarihli şer'i ilam ve fi-evaşıt-ı R (Rebiülahir) sene 255 (1255) tarihli fermanın dava konusu taşınmazı kapsadıkları dosya münderecaatı, mahallen yapılan keşif ve uygulama, bilirkişi ve tanık sözleri ile saptanmıştır. 7 recep 1253 tarili şer'i ilam davacı Uzungöl (Serahne-Şerahne) köyünün çekişmeli mer'a ile orman ve çayırın kendilerine ait olduğunu ispat edemediklerine ve derindere (Asu) Köyünün kadimden beri bu yerlerden yararlandığından hakkının ipka olduğuna ilişkindir. 7 recep 1253 tarihli fermanlar, merada kadim yararlanma hakkının kime ait olduğunun saptanması için soruşturma emrine ait olup tahsisi içermemektedirler. Kaldı ki, davacı Belediyenin dayandığı 1208 ve 1253 tarihli fermanların tahsisi içerdikleri kabul edilse bile, Derindere Köyünün lehine olan 1255 tarihli ferman daha yeni tarihlidir ve bu son fermandaki iradeye itibar olunması gerekir. bu itibarla çekişmeli meranın Derindere Köyüne tahsisli olduğu ve bu yerden yararlanma hakkının davalı köye ait bulunduğu anlaşılmasına binaen davanın reddi gerekirken aksine bazı görüş ve düşünce ile yazılı biçimde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerde davalı vekillerinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 18.12.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.