 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1984/4893
K: 1984/7048
T: 20.11.1984
DAVA : Davacı Osman vekili tarafından, davalı Nebil aleyhine 11.3.1980 gününde verilen dilekçe ile ferağa icbar suretiyle tescil istenmesi üzerine, bozma ilamına uyularak yapılan muhakeme sonunda, davanın kabulüne dair verilen 28.2.1984 günlü hükmün Yargıtay'ca, duruşmalı olarak incelenmesi davalı Nebil vekili tarafından istenilmekle; dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü:
KARAR : Davalı Nebil'in 29 ada 27 parselde 7950/36000 ve aynı ada 58 parselde 1/3 payını Osman'a satış vaadine ve satış bedelinin sözkonusu paylara taallük eden kısımlarının belirtilmesine ilişkin her iki sözleşme, borç doğuran akit olmaları ve yasada öngörülen koşulları taşımaları nedeniyle hukuken geçerli olduklarına, bu iki taşınmazın birleştirilmesi ve irtifaklandırılması koşulunun grçekleşmemiş ve 27 parselde Nebil'in payı hükmen azalmış ise de, davacı vekili mevcut durum itibarıyla tescile razı olduklarını bildirmesine, dava konusu taşınmazlarda inşaat yapılması için taraflar ve dava dışı Yılmaz arasında haricen düzenlenen 22.4.1976 günlü adi ortaklık mukavelesi ile satış vaadi sözleşmesi arasında bağlantının varlığından bahsedilmeyeceğine, satış vaadi sözleşmesi müstakil bir akit niteliğinde olup ferağa icbar suretiyle tescil isteme olanağı sağlanmasına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
Ancak, 27 parsel sayılı taşınmazdaki dava konusu payın 5723434 lira hacizle yükümlü olarak tesciline karar verilmesi ve davalının hakkının gözetilmesi, usul ve yasaya aykırıdır. Sözkonusu haciz işleminin kaldırılıp kaldırılmadığının araştırılması, davacı Osman'ın arta kalan borcunun saptanması, saptanacak bedelin mahkeme veznesine veya edilecek tevdi mahalline yatırılması için kendisine veya vekiline mehil verilmesi ve hasıl olacak sonuca göre bir hüküm kurulması iktiza ederek, açıklanan biçimde bir inceleme ve soruşturma yapmadan tesis olunan hüküm isabetli bulunmamış ve bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin yerinde görülen temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 3.000 lira duruşma vekalet ücretinin davacı Osman'dan alınarak davalı Nebil'e ödenmesine, 20.11.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.