 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1984/7969
K: 1985/566
T: 31.01.1985
DAVA : Taraflar arasındaki senet iptali davasının yapılan yargılaması sonunda davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, davalılarla, 26.10.1978 günlü protokolla adi ortaklık kurduklarını, ortaklığın 3 yıl devam ettiğini, davalıların her yıl sermayelerine karşılık 2/3 kar aldıklarını, 20.12.1981'de ortaklıktan ayrıldıklarını, sermayelerine karşılık ortaklığa ait 400.000 liralık demiri de aldıklarını, ancak kuruluşta ortaklığa koydukları sermaye karşılığı kendilerine verilen 300.000 liralık iade edilmeyen bonoların tarihlerini doldurup takibe koyduklarını belirterek, davalılara bu bonolar nedeni ile borçlu olmadığının tespitini istemiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece; davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
İptali istenen senetlerin davalıların ortaklığa koydukları 300.000 liralık sermayesinin teminatını teşkil ettiği uyuşmazlık konusu değildir. Taraflar 3 yıl devam eden ortaklığın 20.12.1981 tarihinde sona erdiği ve hesap gördükleri hususlarında da birleşmektedirler. Davacı hesaplaşma sonunda dükkandan davalılara verilen 400.000 liralık demirlerin, 300.000 liralık sermaye karşılığı olarak verildiğini öne sürmesine mukabil, davalılar hesapta davacının 733.000 lira borçlu çıktığını, bundan 300.000 lirasının bonolara sayıldığını, dükkandaki demirlerin 1/3 er hisse olarak paylaşıldığını ve sermayelerine karşılık davacıdan demir almadıklarını iddia etmektedirler. İddia ve savunmadan ortaklıkta yönetici ortağın davacı olduğu anlaşılmaktadır. Davacı yönetici ortak olarak hesap vermek ve ortaklık kazanç sağlamışsa davalılara sermaye ve kazanç paylarını ödediğini ve borcu olmadığını ispatla yükümlüdür. Ayrıca davalıların ortaklığa nihayet verilirken dükkandan almış oldukları demirin sermayelerine karşılık verildiğini ispat yükü davacı yönetici ortağa aittir. Davacı yasal delillerle bu hususlar ispat edemediğine göre sarmayenin dükkanda bulunan demirlerin verilmesi suretiyle davalılara ödendiği yolundaki davacı iddiası kabul edilemez. Ancak davacı dava dilekçesinde her türlü delil sözleri ile yemin deliline de dayanmıştır. Bu iddiası hakkında davalılara yemin teklifine hakkı olduğu hatırlatılarak hasıl olacak uygun sonuç çerçevesinde bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın kabulü yasaya aykırıdır ve bozma sebebidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, 31.1.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.