 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1984/596
K: 1984/2476
T: 02.04.1984
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı avukatı tarafından duruşmasız ve davalı avukatınca da duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı kiralayan, dairesini 1.9.1978 başlangıç günlü sözleşme ile davalıya kiraladığını ve kiracının mecuru Mart 1983 sonunda boşalttığını, ödenmemiş kiralardan 60.900 lira, yakıt parasından 39.000 lira, hor kullanmadan doğan zarar olarak belirlenen 118.425 lira, tesbit giderleri 4.250 lira ki, toplam 222.425 lira alacağının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı savunma yapmamış, dava gıyabında yürütülmüştür.
Mahkemece, kira alacağı için davacının yeter delili olmadığı gerekçesi ile bu bölüm istek reddedilmiş; yaptırılan bilirkişi incelemesine ilişkin rapor esas alınarak hor kullanmadan doğan zarar 106.582 lira ile yakıt parası 39.000 lira ki, toplam 145.582 liraya hükmolunmuş, karar her iki tarafça temyiz olunmuştur.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yanların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Kira borcunun ödendiğini ispat yükü kiralayan alacaklıya değil, kiracı borçluya (olayda davalıya) attir. Mahkemece bu yön gözetilmeden, yeter delili olmadığı açıklaması ile kira alacağına ilişkin istemin reddedilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır.
3 - Davacının, dairenin Ocak-Şubat-Mart/983 ayları yakıt bedeli olarak istekte bulunduğu 39.000 lira, tümü ile hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, bu konuda davacı bu paranın apartman yöneticisi tarafından kendisinden istenildiğine ilişkin 28.3.1983 günlü yazıdan başka bir belge sunmuş değildir. İstenen yakıt borcunun davacı yanca ödendiği araştırılıp saptanmadan ödetme kararı verilmiş olması doğru değildir. Karar bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2 nci bentte gösterilen nedenle davacı ve 3 üncü bentte gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA, 2.4.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.