 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1984/2925
K: 1984/3672
T: 14.05.1984
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacılar, kendilerinin kardeşi ve davalının da eşi olan müşterek miras bırakanları (K.)'dan kalan 4 katlı evin ir katında davalının oturup diğer katlarını da kiraya verdiğini, kendi kullanmalarına engel olduğunu, istedikleri miras payını da vermediğini öne sürerek, miras bırakanın ölüm gününden itibaren geçen 29 ay için aldığı kira paralarından paylarına düşen 206.625 liranın hüküm altına alınmasını istemişlerdir.
Davalı, miras bırakandan kalan binanın bir dairesinde oturduğunu, bir dairesinin boş olduğunu, iki dairesini ise 3.000'er liradan kiraya verdiğini, davacılara miras payları kaşılığı boş olan daireyi tahsis ettiğini, isteklerin fazla olduğunu, kendisinin 1/4 mülkiyet hakkından başka 1/2 intifa yapının da bulunduğunu savunmuş, karşılık dava yolu ile de muristen kalan ve satılıp bedeli (M.) Bankerlik Şirketine yatırılan ve sonra bu yerden çekilen satış parasından kendisine eksik ödenen 271.883 liranın tahsilini istemiştir. Mahkemece, davalının işgalinde bulunan daire için davacıların istekte bulunamıyacağı belirtilerek, bilirkişi aracılığı ile 5.000 lira getirebileceği kabul edilen zemin kat ile 7.500 ve 8.000 lira kira getirebileceği açıklanan 3 dairenin aylık 20.500 lira kirasının 29 ay üzerinden hesaplanan davacıların 1/8'er payları toplamı 148.635 liranın davalıdan alınmasına karar verilmiş, ispatlanmadığı kabul edilerek karşılık dava reddedilmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yanların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları reddedilmelidir.
2 - Davacılar, davalıya gönderdikleri 27.1.1983 gününde tebliğ olunan 24.1.1983 günlü ihtarname ile davalıdan pay isteğinde bulunduklarına göre, davalının işgalinde bulundurduğu daire için de ihtarın tebliğ gününden davanın açıldığı güne kadar geçen süre için pay talebinde bulunabilirler. Mahkemenin bu yönü gözetmemiş olması bozmayı gerektirir.
3 - Miras bırakandan kalan binanın zemin katının boş olduğu, kiraya verilmediği delil tespiti sırasında belirlendiği gibi dosyadaki bilgi ve tanık sözlerinden de anlaşılmaktadır. O halde zemin kat nedeni ile davalı mal varlığında bir artış olmadığına göre davalının bu yeri kiraya vermesinin olağan olduğu gerekçesi ile bu yer için bilirkişi aracılığı ile saptanan aylık 5.000 lira kira parası esas alınarak ödetme kararı verilmiş olması da bozma nedenidir.
4 - Davalı, binanın 1 inci ve 3 üncü katlarında yeğeni ve kardeşinin aylık 3.000'er lira ile kiracı olduklarını savunmuş ve bu yön tanık sözleri ile de gerçekleşmiş olduğu halde davalının mal varlığına giren bu miktarlar yerine bilirkişiler tarafından getirebileceği açıklanan aylık 7.500 ve 8.000 lira kira paraları esas alınarak hüküm kurulmuş olması ayrıca bozma nedenidir.
SONUÇ : Yanların sair temyiz itirazlarının reddi ile kararın 2 nci bentte gösterilen nedenle davacılar; 3 ve 4 üncü bentelerde gösterilen nedenlerle de davalı yararına BOZULMASINA, 14.5.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.