 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1984/2316
K: 1984/4628
T: 18.06.1984
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - İddia ve savunmaya, dosyadaki belgeler, özellikle dava konusu edilen 1 adet dondurma muhafazalı yapıcısının davacıya ait olduğu, satıcı Gizaş Firmasının 23.3.1981 günlü davacı (H.G.) adına düzenlenmiş 200.000 liralık faturası münderecatından anlaşılmasına, dondurma yapıcısının davalı tarafından götürülmüş oduğu ise davalı tanığı (A.Ç.) tarafından açıkça ifade edilmiş olmasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Dava dilekçesindeki açıklamalara göre, mahkemece hüküm altına alınan 259.996 liralık alacak 1 adet 100.000 lira değerinde dondurma yapıcısı bedeli, dükkan için yapılan masraflar ve davalıya verilen paralardan oluşmaktadır. Dilekçenin 3 üncü bendinde ise dükkan için yapıldığı öne sürülen ve 259.996 liraya dahil giderler 2200 lira aidat ve 22.796 lira eski dükkan borcu olarak bildirilmiştir. Dondurma yapıcısının bedeli 100.000 lira ile birlikte bu masrafların yekunü 124.996 lira tutmaktadır. aradaki fark davalıya verilen paralara ilişkin talebden ibarettir.
Davacı, ortaklık sözleşmesi uyarınca ortaklığın devamı sırasında davalıya ödemiş olduğu kar payını teşkil eden günlük paraları ortaklığın son bulması nedeniyle geri isteme hakkına sahip değildir. Ödenen (günlükler) dışında davalının borçlu olduğuna dair herhangi bir belge de ibraz edilmemiştir. buna rağmen mahkemenin herhangi bir dayanağı olmadan 259.996 - 124.996 = 135.000 liranın da davalıdan alınmasına karar vermesi yasaya aykırıdır. Ayrıca davacı tarafından ibraz edilen 2200 liralık 15.3.1981 günlü aidat makbuzu ve 2.3.1981 günlü alacaklı (H.T.) imzalı makbuz içeriğinden bu paraların ortaklık konusu pastahanenin borcu için ödendiği anlaşılmaktadır. Makbuzlarda, bu borçların ortaklık dışındaki devreden kaynaklandığını kanıtlayacak bir açıklama yoktur. O halde davacı da ödediği bu borçlardan pastahane işletmesinin gideri olarak davalı ile birlikte yarı yarıya sorumludur. bu nedenle davalıdan bu giderlerin yarısını teşkil eden 12.498 liranın alınmasına karar verilecek yerde aynen 24.996 liraya hükmolunması da yasaya uygun değildir. Kararın bu nedenlerle bozulması gerekir.
SONUÇ : Yukarıda 1 nci bentte yazılı nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine ve kararın 2 nci bentte yazılı nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine ve kararın 2 nci bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, 18.6.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.