 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1984/173
K: 1984/1017
T: 13.02.1984
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; ilâmda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Mahkemece davacının açtığı nedensiz zenginleşme nediniyle tazminat davasının davalının aynı nedenle daha önce açtığı ve ikinci Asliye Hukuk Mahkemesinin 1982/216 esasında kayıtlı dava ile birleştirilmesine karar verilmiş ve birleştirme kararı usule aykırı olduğu gerekçesiyle davalı İsmail tarafından temyiz edilmiştir.
Gerçekten, mahkemece birleştirilmesine karar verilen davalar ayrı mahkemelerde açılmış ve görülmektedir. HUMK.nun 45. maddesinin 2. fıkrası gereğince bu durumda bağlantı nedeniyle birleştirme talebi, ikinci davanın açıldığı mahkeme önünde ilk itiraz olarak ileri sürülebilir. Bu hükümden anlaşılacağı üzere itiraz, başka ifade ile birleştirmeyi isteme davacının değil davalının hakkıdır. Davalının bu davada böyle bir birleştirme talebi yoktur. Üstelik davalı birleştirmeye karşı çıkmıştır. Yasanın açıklanan hükmü gözetilmeden davaının ilk celsedeki talebi üzerine, bu davanın 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1982/216 esas sayılı davası ile birleştirilmesi usul yasasına uygun değildir. Karar bu nedenle bozlumalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davalı yararına BOZULMASINA, istek olursa peşin harcın iadesine, 13.2.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.