 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1984/6581
K: 1984/7456
T: 11.10.1984
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğma tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı 400.672.50 liranın dava tarihinden itibaren faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine fazla isteğin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine gereği konuşuldu :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir yolsuzluk görülmemesine göre, diğer itirazların reddi gerekir.
2 - Dava, trafik olayı dolayısıyla davacının aracında meydana gelen hasarın tazmini isteğine ilişkindir. Olayda davalının kusur oranının tesbiti için alınmış 2 rapor mevcuttur. Bunlardan birincisi Susurluk Asliye Ceza Mahkemesince alınan 5.5.1982 günlü rapordur. Bu rapor İ.T.Ü.den seçilen 3 kişilik bilirkişi kurulunca düzenlenmiştir ve davalı 3/8 oranında kusurlu görülmüştür. 2 nci rapor da Asliye Hukuk Mahkemesince alınmıştır. Yine İ.T.Ü.den seçilen bilirkişi tarafından düzenlenmiştir ve bu rapor da davalı şoför 6/8 oranında kusurlu bulunmuştur.
Gerçi Borçlar Kanununun 53. maddesi hükmüne göre hukuk hakimi ceza mahkemesinin takdir ettiği kusur oranı ile bağlı değildir. Ancak gerek ceza ve gerekse hukuk mahkemelerinin seçtiği bilirkişiler İ.T.Ü.nde öğretim görevlisi olan kimselerdir. Ceza mahkemesindeki raporu veren 3 öğretim görevlisidir. Hukuk Mahkemesinde rayoru veren ise bir kişidir. Her iki rapordaki davalı şoföre taktir edilen kusur oranları arasında % 100'e varan bir fark mecuttur. Hukuk hakimi kusuru takdir ederken objektif kıstaslara dayanması zorunludur. Raporlar arasında bariz fark vardır. Bunun giderilmesi için gerekli araştırma ve inceleme yaptırılmadan son rapordaki 6/8 kusur oranı esas alınarak karar verilmesi usul ve kanuna aykırı görülmüştür. Bu sebeple kararın bozulması gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2. bendde gösterilen nedenle davalılar yararına BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının 1. bendde gösterilen nedenle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11.10.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.