 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1984/13321
K: 1985/4045
T: 30.04.1985
DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı mercii kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 8.11.1984 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : 1 - Mercii kararının ve bunun taalluk ettiği işin niteliği bakımından temyiz tetkikatının duruşmalı yapılmasına Hukuk Usulü Muhakemeleri kanunu hükümleri müsait olmadığından bu yoldaki isteğin reddi oybirliğiyle kararlaştırıldıktan sonra işin esası incelendi :
2 - 1984/776 sayılı Şişli 1. İcra Memurluğu dosyasında kira parası istenmekte, 23.11.1957 tarihli kira sözleşmesine ve İstanbul 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 21.12.1982 tarihli ilamına dayanılmaktadır.
1.10.1957 başlangıç tarihli kira sözleşmesinde, Kağıthane Köyü Muhtarlığı ile (A.K.) ve (H.B.) taraftır. Bu sözleşmede kiralanan yer 15 dönüm arazinin köy muhtarlığının izni olmak kaydı ile başkasına devir ve cirosu kabul edilmiştir. Dosyada mevcut 24 Ağustos 1959 tarihli belgeye göre her iki kiracı (A.) ve (H.B.) bu yeri bütün hukuki vecaibiyle (M.D.)'ya devir etmiş, Kağıthane Köyü Muhtarlığı da bu devire 24.8.1959 tarih ve 61 sayılı kararı ile muvafakatı olduğunu belirtmiştir.
21.12.1972 tarihine kadar bir süre geçtikten sonra, anılan tarihte bu yerde Kağıthane Belediyesinin teşekkülü nedeniyle kiralanan yerin Belediye tüzel kişiliğine intikali sebebiyle, Kağıthane belediyesinin bağlandığı İstanbul belediyesi tarafından, kiralanan yeri devir ve temlik yolu ile elde eden (S.D.) aleyhine 23.11.1972 tarihinden itibaren 1.000 lira kira bedelinin 20.000 liraya çıkarılmasına karar verilmesi isteğiyle dava açılmıştır.
Bu davayı sonuçlandıran 21.12.1982 tarihli 1972/1139-1982/505 sayılı ilam ile (1972 yılı yani 23.11.1972 yılındaki aylık kira parasının 19.213.05 lira olduğu anlaşıldığından davanın subutuna, 23.11.1972 tarihinden itibaren aylık kiranın 19.213.05 lira olarak davacıya ödenmesine, davanın fazla alacağının reddine) karar verilmiştir. Bu ilamdaki taraflar bu takibin de taraflarıdır ve İstanbul belediyesi bu ilama ve (kira ve devir sözleşmesine) dayanarak anılan ilamdaki kira parasını istemekte haklıdır.
Olayda, kira sözleşmesi söz konusu olduğundan ve bunu teyit eden ilam karşısında, 2805 sayılı Kanun yürürlükten kaldırılmış olması nedeniyle, borçlunun diğer itirazları da isabetsizdir. 21.12.1982 tarihli ilamda "Davacıya ödenmesine dair" yani tahsil hükmü mevcut olmakla, davanın niteliğine göre, infaz için kesinleşme aramaya gerek yoktur. Esasen takibin açıldığı 6.3.1984'den evvel, yani 13.9.1983'de bu ilamın kesinleştiği arkasındaki ve Hakimin imzasını taşıyan meşruhattan da anlaşılmaktadır.
Borçlunun kira parasını ödediğine dair bir itirazı da bulunmadığına göre, talep dairesinde karar verilmek üzere mercii kararının bozulması lazımdır.
SONUÇ : Alacaklı Belediye Vekilinin temyiz itirazları yukarıda yazılı nedenlerle yerinde görülmekle mercii kararının İcra İflas Kanunu'nun 366 ve Hukuk Usülü muhakemeleri Kanunu'nun 428 inci maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 30.4.1985 gününde, oybirliğiyle karar verildi.