 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1984/6433
K: 1985/466
T: 06.02.1985
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 3. Ticaret Mahkemesince verilen 17.10.1984 tarih ve 313-713 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenilmekle dosyanın incelenmesinde duruşma için gerekli tebligat giderinin yatırılmamış olması nedeniyle HUMK.nun 2494 sayılı kanunla değiştirilen 438/1. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle tetkikatın evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten, temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan sonra dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirkete ait ve davalı sigorta şirketine tekne sigorta poliçesi ile sigortalı bulunan (S. 1) isimli geminin, Nijerya'da yükleme yaptıktan sonra Nijerya Askeri Hükümet yetkilerince 8.3.1984 tarihinde el konularak seferden men edildiğini ve 6 ay'ı geçkin bir süredir beklediğini belirterek bundan doğan kalma masrafları ve ilgili sarfların TTK.nun 1089. maddesi uyarınca gemi, yük ve navlun arasında paylaştırılmasını teminen müşterek avarya dispeç raporunu tanzim etmek ve TTK. nun 1452. maddesi uyarınca tanzim edilecek dispeç raporunda tesbit edilecek garame borcuna mahsuben sigortaca ödenmesi gerekli avansı tayin ve tesbit etmeye yetkili olmak üzere dispeççi tayin edilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, yetki ve husumet itirazında bulunmuş, ayrıca geminin Nijerya makamlarınca zaptedilmiş olmayıp kaptanın işlediği suç nedeniyle alıkonulduğunu, bunun poliçe teminatı dışında bulunduğunu ve TTK.nun 1089. maddesinin uygulanamıyacağını, dispeççinin avans tayini ile görevlendirilmesi talebinin yasal olmadığını belirterek istemin reddini istemiştir.
Mahkemece, geminin Nijerya'da, amme tasarrufu ile yola çıkışının men olduğu bu nedenle limanda kalma zaruretinde bulunduğundan kalma masraflarının TTK.nun 1089. maddesi uyarınca gemi, navlun ve yük arasında müşterek avarya esaslarına göre paylaşılması gerektiği gerekçesiyle dispeçin yapılabilmesi için Av. Ö.E.'nin dispeççi tayinine, dispeççinin yetkileri TTK.nun 1208 ve devamı maddelerinde düzenlendiğinden diğer talebin reddine karar verilmiştir. Kararı davalı vekili temyiz etmişse de, mahkemece 2.11.1984 tarihinde, davalı vekilinin red edilen kısım hakkındaki hükmü temyiz etmemiş olmasına ve dispeççi tayinine ilişkin kararların temyiz kabiliyeti bulunmamasına göre temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Red kararı davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve dispeçin yapılmasına ve dispeççi tayinine ilişkin kararların temyiz kabiliyeti olmadığından davalı vekilinin yerinde olmayan temyiz itirazının reddiyle mahkemenin 2.11.1984 tarihli kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan kararın ONANMASINA, 500 lira temyiz ilam harcından peşin harcın mahsubu ile davalıdan alınmasına, 6.2.1985 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.