 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1984/4670
K: 1984/5111
T: 26.10.1984
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı karabük Asliye 2. Hukuk Hakimliğince verilen 26.4.1984 tarih ve 54 - 112 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı vekili müvekkilinin ortağı bulunduğu davalı kooperatife (188.000 TL. ödediğini, bilahare ortaklıktan istifa ettiğini, müvekkilinin müracaatına ve yaptığı icra takibine rağmen alacağının ödenmediğini ileri sürerek (188.000 TL.) nın istifanın kabulü tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili kooperatifin amacını gerçekleştirmede acze düşerek Genel Kurulda tasfiye kararı aldığını, Anasözleşmeye göre ayrılan ortakların alacaklarının ödenmesinin 2 hatta 3 yıl geciktirilebileceğini, yapılan icra takibi esasen kesinleştiğinden davacının dava açmakta yararı bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece Anasözleşmeye göre davalı Kooperatifin ayrılan ortakların alacaklarının ödenmesini 3 yıla geciktirme yetkisi bulunduğu üstelik davacının alacağının inkara uğramadığı, tasfiye halindeki kooperatife başvurup alacağını tahsil edebileceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Her ne kadar Anasözleşmenin 21. maddesinde kooperatiften çıkan ortakların kooperatifteki alacaklarının ödenmesinin yönetim kurulu kararıyla 2 yıl süreyle geciktirilebileceği yazılı ise de, olayımızda davalı Kooperatif Yönetim Kurulunca bu yolda alınmış bir kararın mevcudiyeti iddia ve ispat edilmemiş bulunmasına göre mahkemece 1163 sayılı Kooperatifler kanunun 17 ve Anasözleşmenin 21. maddesi hükümleri gözönünde tutularak bir karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, 26.10.1984 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.