 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1984/306
K: 1984/653
T: 09.02.1984
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Gerede Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 1.11.1983 tarih ve 347-248 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, davalıya ait kamyonun tam kusurlu olarak çarpması neticesinde müvekkiline ait kamyonda meydana gelen hasar ve zarar bedeli olarak 220.400 lira tazminatın kaza tarihinden itibaren kanuni faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında tazminat miktarına itiraz ederek davanın reddini istemiştir.
Hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı, hasar bedeli ile birlikte kazanç kaybı nedeniyle maruz kaldığı zararın dahi hüküm altına alınmasını dava etmiş olmasına göre, mahkemece zararın cinsi, modeli, tonajı vs. özellikleri gözönünde tutularak işten kalma nedeniyle uğranılan gerçek zararın neden ibaret olduğunun tesbitinde zorunluluk vardır. Zira kusurlu davranışı ile zarara sebebiyet veren kimse haksız fiilin diğer ögelerinin de mevcut olması halinde karşı tarafın bu yüzden uğradığı zararın tamamını ödemekle yükümlüdür. Bu zarar, mal varlığının eksilmesi şeklinde gerçekleşeceği gibi, mal varlığının çoğalmasına engel olunması şeklinde de gerçekleşebilir. Fakat her halukarda kusurlu olan kişinin gerçek zarardan sorumlu tutulması gerekir.
İnceleme konusu olan bu davada, hasar gören aracın 20 gün devam edecek tamir süresi içerisinde işletilemeyeceği ve bu yüzden davacının net 70.000 lira kazanç kaybı olacağı bilirkişi aracılığıyla tesbit edilmiş bulunmasına göre, gerçeği yansıtan bu rapordaki miktar esas alınmayarak vergi beyannamesindeki miktar üzerinden tahsil kararı verilmesi doğru değildir.
Yukarıdan beri açıklanan hususlar bozma sebebi sayıldığından davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarda yazılı nedenlerle hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine 9.2.1984 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.