 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1984/2980
K: 1984/3775
T: 28.06.1984
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İzmir Asliye 2. Ticaret Mahkemesince verilen 23.1.1984 tarih ve 310-25 sayılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı ve mukabil davacı avukatı tarafından istenmiş olmakla işin gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı vekili, müvekkili ile davalı kooperatif arasında 15.9.1980 tarihinde yapılan sözleşme ile ekim 1980 sonuna kadar teslim edilmesi kaydiyle 1000 ton elmanın kilosu (21) liradan satışının kararlaştırıldığını, müvekkiline atfolunamayacak nedenlerden dolayı ancak (518.576) kg. elmanın teslimi sağlanılarak sözleşmenin son bulduğunu, yapılan ödemelerden sonra davalının (3.166.221) lira borcu kaldığının tesbiti ile buna ait faturanın gönderildiğini ve davalı tarafından da hernangi bir itiraza uğramadığını, sözleşmeye göre bakiye satış bedelinin 15.11.1980 tarihine kadar ödenmesi gerekirken ödenmediğini belirterek, (3.166.221) liranın % 10 faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı ve karşı davacı vekili cevabında, müvekkili kooperatifin sözleşme ile üzerine düşen vecibeleri yerine getirdiği ve öngörülen miktarında üzerinde ödeme yaptığı halde, davacı birliğine ancak 518576 kg. elma teslim edebildiğini, 31.10.1980 tarihinde keşide edilen ihtarname ile davacıya ek süre verilmiş ise de, semeresiz kaldığını ,oysa müvekkilinin bu sözleşmeye güvenerek bu kez kendisinin satıcı sıfatıyla (B.) Gıda A.Ş. ile mukavele yaptığını, davacının tutumundan dolayı edimini yerine getiremeyince büyük zarara uğradığını ileri sürerek davanın reddi ile, karşı dava olarak, eksik teslim edilen elmanın beher kilosu için (15) lira hesabı ile kararlaştırılan (7.221.360) lira cezai şarttan davacının (3.166.221) lira alacağının mahsubu ile bakiye (4.055.139) liranın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece 15.9.1980 tarihli sözleşme, bilirkişi raporu ve toplanılan deliller dayanak yapılarak, davalı ve karşı davacının ambalaj malzemesinin teslimini gecikme ile yerine getirdiği, kutuların mühürlenmesi için yeterli sayıda kontrol elemanlarını zamanında işleme mahallerinde hazır bulundurulmadığı, avans ödemelerini gecikmeli ve eksik miktarlarda yaptığı, bu durumun elma tedarikini güçleştirmesi bakımından satıcı tarafın ifa borcunu ağırlaştırıcı neden olduğu ve böylece B.K.nun 161/2. maddesi uyarınca cezai şartı isteyemeyeceği gerekçesiyle, (3.166.221) liranın davalı ve karşı davacıdan tahsiline, karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm davalı ve karşı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve davalı ve karşı davacının sözleşme hükümlerini daha önce ihla ettiği ve mütemerrit duruma düştüğünün tesbit edilmiş olmasına göre davalı ve karşı davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı ve karşı davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarnın reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 28.6.1984 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.