 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1984/2247
K: 1984/2434
T: 26.04.1984
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 11. Hukuk Hakimliğince verilen 28.12.1983 tarih ve 141 - 693 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı Avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kâğıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasındaki 24.12.1979 tarihli sözleme ile 500 ton portakal alım - satımı hususunda anlaşma yapıldığını, müvekkilinin sözleşmeye göre vecibesini yerine getirip hatta talebedilenden fazla ödeme yaptığı halde davalının ancak 460 ton mal verebildiğini, fazladan 444.330 lira ödenmiş olduğunu, davalının ikaza rağmen iade etmediğini belirterek (444.330) liranın ihtar tarihinden itibaren ticari temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacıya 460 ton değil 640 ton portakal teslim ettiğini, sözleşme haricinde yapılan 140 teslimatın taraflar arasındaki adi ortaklık ilişkisi nedeniyle müvekkilinin ortaklıktaki hissesi için yapıldığını, ortaklığın zarar ettiğini, davacının bu ortaklık nedeniyle hissesine düşen ve koyduğu sermayeden fazla tutan zararları ödemediği gibi, ortaklık dışı bir sözleşmeyi bahane ederek, ortaklık sermayeysi olarak müvekkiline yaptığı ödemeleride geri almak istediğini, alacağı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan delil ve belgelere, tarafların karşılıklı olarak ticari defterlerini ibraz etmemiş olmaları nedeniyle diğer yazılı deliller üzerinde yaptırılan bilirkişi incelemesine ve alınan 6.9.1983 tarihli rapor 31.10.1983 tarihli ek rapora göre, davacının fazladan ödediği miktarın 256.144 lira olduğu sonucuna varılarak, bu kadar miktarın ihtar tarihinden itibaren % 10 faiziyle davalıdan tahsiline, fazla istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Davalı, yargılama sırasında davacının defter münderecatını kabul edeceğini söylemek suretiyle savunmasını hasmın defter kayıtlarına dayandırmış olduğuna göre, Mahkemece TTK. 83/2 maddesi hükmü gözönünde tutularak, tacir olan davacıya defterleri ibraz ettirilerek, bilirkişi incelemesi yaptırılıp hasıl olacak sonuç dairesinde bir karar vermek gerekirken, yazılı olan nedenlerle ve eksik inceleme ile hüküm tesisi doğru görülmemiş hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle mümeyyiz davalı vekilinin temyiz itirazının kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 26.4.1984 tarihinde oybirliği ile karar verildi.