DAVA : Davacı, işkazasında ölen sigortalı işçinin haksahiplerine yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir.

Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında gösterilen şekilde isteği hüküm altına almıştır.

Hükmün, davacı ve davalılardan (A.M.) ve (A.B) avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi :

KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre tarafların sair temyize itirazlarının reddi gerekir.

2 - Davalılardan (B.Y.) 27.7.1983 günlü dilekçe ile uygulamadaki deyimiyle- "dahili dava" edilmiştir. Bu durumun yeni bir dava niteliğinde olduğu açıktır. Ve 2868 sayılı Yasa uyarınca SSK harçtan bağışık olmakla böyle bir davanın açılmasında usuli bir yanlışlık söz konusu değildir.

Diğer taraftan aynı mahkemenin 1977/1605 ve 1981/72 sayılı tazminat dosyalarında anılan kişinin davalı durumunda olduğu, zararlandırıcı sigorta olayı nedeniyle kusuru saptanarak tazminle sorumlu görülüp hüküm giydiği ve hükmün kesinleştiği dosyalar içeriğinden anlaşılmaktadır.

Davanın yasal dayanağı "halefiyet" ilkesine dayanmakla bu yolda oluşan sorumluluğun rücu davasında da bağlayıcı olacağı ortadadır.

Bu nedenle, kendisi hakkındaki davanın, gerekli araştırma ve inceleme yapılmadan reddedilmesi usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

3 - Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 Sayılı SSK'nun 26 ncı maddesi uyarınca işveren ve üçüncü kişilerin sorumlulukları, maddede öngörülen koşulların gerçekleşmesi durumunda söz konusudur. Bu yönün ise, İşçi Sağlığı ve İşgüvenliği konularında uzman kişilerden oluşturulacak bilirkişiler heyetince saptanacağı açıktır. Diğer taraftan, Borçlar kanunu'nun 53'üncü maddesi hükümleri uyarınca, Hukuk Hakimi, Ceza Mahkemesinden verilip kesimleşen hükümlülük kararında belirlenen maddi olgularla bağlı olup orada kabul edilen kusur oranları ile bağlı değildir. Ne var ki, bu ilke, ceza davasında alınan raporda belirlenen oranların hiç gözönünde tutulamayacağı anlamını da taşımaz.

Ayrıca, 1977/1605 Sayılı dosyada alınan 2.7.1979 günlü kusur raporunda davalılardan (H.H.) ile (B.K.)'nın olayda ( 75 oranında kusurlu olduklarının saptandığı anlaşıldığına göre bu durumun da kendileri yönünden ve halefiyet ilkesi çevresinde bağlayıcı olacağı söz götürmez.

Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözönünde tutularak kusur incelenmesi yaptırılmadan eksik soruşturma ile hüküm tesisi isabetsizdir.

4 - Davada, rücu alacağı miktarının fahiş olduğu savunulduğuna göre, bu konuda tavan incelemesi yaptırılarak, kurumun halefiyet ilkesi çevresinde isteyebileceği tazminat miktarının soptanması gerekir ve bu saptamanın her hak sahibi için ayrı ayrı yapılması gereği de Dairemizin ve Yargıtay'ın yerleşmiş görüşlerindendir. 1977/1605 sayılı dosyada ise, 26.11.1979 günlü raporda hak sahiplerinin küçük oğul (Z.Ç.) için bu yolda bir inceleme yapılmadığı görülmekle, bu konuda da eksik soruşturma ile hüküm tesisi yasaya aykırıdır.

5 - Yasal dayanakları gösterilmeksizin ve 13.10.1980 günlü dilekçe ile oluşan vazgeçme nazara alınmaksızın 7/13987 Sayılı bakanlar Kurulu Kararnamesi ile yapılan avans niteliğindeki yardımların rücü alacağına dahil edilmesi kezalik yasaya aykırıdır.

O halde., tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 26.11.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972