DAVA: Davacı, maluliyetinin tesbiti ile maluliyet oranına göre gelir bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme, davacının meslek hastalığı nedeniyle %25 malul olduğunun tesbitine, bu maluliyet üzerinden gelir bağlanmasına karar vermiştir.

Hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi:

KARAR: Davacı, meslek hastalığının, meslekte kazanma gücü kayıp oranının ve sonucuna göre kendisine gelir bağlanması gerektiğinin tesbitini istemektedir.

Gerçekten, davacı, EKİ işyerinde Tbc'ye yakalanarak 24.11.1958'de ( 10, 26.9.1960'da % 40, 4.10.1961'de % 60 oranında meslekte kazanma gücünü kaybetmiş, bu nedenle kendisine gelir bağlanmıştır. Ne var ki, Süreyyapaşa senatoryumunun 4.8.1981 ve Ankara Meslek Hastalıkları Hastanesi'nin 12.11.1981 tarihli raporları ile Tbc türünden meslek hastalığının tamamen iyileştiği ve meslekte kazanma gücü kaybını gerektirmediği belirlendiğinden, 1.2.1982 tarihinde geliri kesilmiş ve davacının Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu nezdinde yaptığı itiraz da bu kurulun 5.3.1982 tarihli kararıyla reddedilmiş, "maluliyeti gerekmediği" bildirilmiştir. Davacının yargılama sırasında sevkedildiği Cerrahpaşa Tıp Fakültesinin iki profesörü tarafından düzenlenen 17.3.1983 tarihli raporda ise, Tbc kalmadığı, fakat P2 aşamasında ve (% 25 oranında meslekte kazanma gücü kaybını gerektiren pnömökonyoz tesbit edildiği ileri sürülmüştür.

Mahkemece bu rapor hükme dayanak kılınmıştır.

Her ne kadar davacı dilekçesinde, pnömökonyozdan söz etmemiş ise de Pnömökonyoz da bir meslek hastalığı türü olduğundan, bu hastalık nedeniyle meslekte kazanma gücü kaybı oranı saptanmasının davanın kapsamı içerisinde düşünülmesi gerekirse de, davacı dilekçesinde, 1961'den sonra işten ayrıldığını ilk önce E.K.İ. ve sonra S.S.K. hastanesinde odacı olarak çalışmasını sürdürdüğünü bildirdiğine göre, davacının hizmet çizelgesi getirtilerek nerelerde ne kadar çalıştığı, ne zaman işten ayrıldığı, çalıştığı yerlerin böyle bir hastalığa sebep olacak yerlerden olup olmadığı, 506 sayılı Kanun'un 18/2 nci maddesindeki yükümlülük süresinin geçip geçmediği, yöntemince incelenir, sonucuna göre karar verilmesi icabeder.

Öte yandan, hükme dayanak kılınan raporda belirlenen meslekte kazanma gücü kaybının S.S. Sağlık İşlemleri Tüzüğü hükümlerine uygun ve izlemeye elverişli biçimde saptanmadığı anlaşılmaktadır. Ayrıca Süreyyapaşa ve Ankara Meslek Hastalıkları HAstanesi raporlarında pnömökonyoz saptanmaması ve meslekte kazanma gücü kaybı belirlenmemesine karşın, söz konusu raporda aksine bir tesbitle ( %25 oranında meslekte kazanma gücü kaybını gerektiren pnömökonyozdan söz edilmesi, tam bir çelişki olup, bu konularda uzman, başka bir Tıp Fakültesi Kürsü Konseyi, gerektiğinde Adli Tıp Meclisi'nden yeniden bir rapor alınarak çelişki giderilmeden hüküm kurulması da isabetsizdir.

O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 9.10.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972