 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1983/91
K: 1985/32
T: 23.01.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "şiddetli geçimsizlik nedeniyle boşanma" davasında dolayı yapılan yargılama sonunda; Selçuk Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 18.5.1982 gün ve 1982/59-94 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzrine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 13.9.1982 gün ve 1982/624-6712 sayılı ilamı: (... Kocanın başka bir kadınla 15 yıldan beri karı-koca gibi yaşadığı ilişkiden iki çocuklarının olduğu ve davacının daha önce açtığı iki davanın da reddedildiği, buna karşılık kadının belirli bir eylem ve kusurunun bulunmadığı anlaşılmıştır. Kocanın bu sadakatsiz tutumu karşısında davalının kadının boşanma davası açmamış olması kocayı haklı kılmaz. Zira hiç kimse kendi yararına bir hakkı kullanmaya zorlanamaz. (HUMK. 79) öteyandan kullanılmayan bir hakkın kötü kullanılmasından söz edilemez. Kimse kendi kusuruna dayanarak dava açamıyacağına göre, davanın reddi gerekirken değerlendirmede yanılgıya düşülerek ve özelikle olaya uymayan sebep ve düşüncelerle boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmaların, dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 23.1.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.