 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1983/820
K: 1985/420
T: 08.05.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "haksız rekabetin önlenmesi, marka iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İSTANBUL 1. Ticaret Mahkemesince karşılık davanın kabulüne dair verilen 4.12.1981 gün ve 978/5-3013 sayılı Kararın incelenmesi davacı tarafından istenilmesi üzerine; Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 1.6.1982 gün ve 1982/1978-3664 sayılı ilamı:
(..Tarih itibariyle farklı olsa da (kent) sözcüğünün hakim olduğu markanın her iki taraf adına da tescil edilmiş olmasına, sonra tecil edilen markanın Markalar Kanunun öngördüğü hak düşürücü süreler içinde (551 sayılı kanun madde 15/2) iptal edilmemiş bulunmasına ve her iki tarafın markalarındaki tali unsurlardaki değişiklikler de bir terkin sebebi sayılması mümkün bulunmamasına (551 sayılı Kanun madde 18,50) nazaran, her iki tarafın da tescilli olan markaları, Markalar Kanununun himayesi altında olup, bu kanun sağladığı haklardan her iki tarafın da yararlanmasının kabulü hukuken zorunlu bulunmaktadır. (551 sayılı Kanun madde 17). Varılan bu sonuç karşısında, her iki tarafın markasını aynen kallanmadığı gerekçesiyle markasının terkinine karar verilmesi yerinde görülmediğinden davacı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı yararına bozulması gerekmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çverilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, Özel Daire bozma kararında gösterilen gerektirici nedenlere ve özellikle, bozma kararından sonra davacı vekilince verilen direnme istemine ilişkin dilekçe, kişisel haktan vazgeçme niteliğinde bulunmadığından, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi Usul ve Yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 8.5.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.