 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1983/790
K: 1985/566
T: 07.06.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, (Fatih 3. Sulh Hukuk Mahkemesi)'nce davanın reddine dair verilen 25.1.1983 gün ve 785-12 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesi'nin 9.5.1983 gün ve 5171-5082 sayılı ilamıyla, (...Dosya arasında bulunan 1.6.1973 başlangıç tarihli kira akti davalı ile davacı Şefik arasında imzalanmıştır. 6570 sayılı Kanunun 7. maddesinin ilk fıkrası gereğince akit bulunan kiralayan kendi ihtiyacı için dava açmak yetkisine sahiptir. Kira akti yapıldıktan sonra akdin malik olduğu kiralananı kızına temlik etmesi açılacak davayı etkilemez. Bu bakımdan açılan davanın incelenmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davacının kira aktiyle ilgisinin kalmadığından bahisle husumet yönünden davanın reddine karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davacı vekili.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği kanlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği düşünüldü:
KARAR : 6570 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanunun 7. maddelerine göre kira sözleşmesinin akidi tahliye davası açabilirse de, olayda sözleşmenin yapılmasından sonra davacı akid taşınmaz malı devrettiğine göre artık kendi ihtiyacına dayanarak tahliye davası açamaz. Bu nedenlerle usul ve yasaya uygun olan direnme kararı onanmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA ve gerekli temyiz ilam harcı peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, ilk görüşmede çoğunluk sağlanamadığı için 7.6.1985 gününde yapılan ikinci görüşmede oyçokluğu ile karar verildi.