 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1983/56
K: 1985/35
T: 23.01.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "kira tesbiti" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, (İzmir 1. Sulh Hukuk Mahkemesi)'nce davanın reddine dair verilen 14.7.1982 gün ve 1982/571 - 1100 sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine; Yargıtay 3. Hukuk Dairesi'nin 13.9.1982 gün ve 1982/3578 - 3407 sayılı ilamıyla; (... Mecburi dava arkadaşlığı bulanan hallerde davalılardan birisi hakkında vaki feragat diğer davalılar hakkında da davadan vazgeçcmeyi kesin surette kapsamadığı cihetle, tüm dava dan vazgeçilmiş şekilde geçerli sayılamaz.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönüde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çcevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonuda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden : Davacılar vekili.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararınnın süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gerği görüşüldü:
KARAR : 23.3.1977 günü tanzim edilen ve 1.4.1977 günü kira başlangıç tarihi olduğu belirtilen kira kontratosunun süresi kira müddeti, 1.4.1982 tarihinde sona ermektedir. Kira kontratosunda kiracılar üç kişi olarak belirlenmiş ise de, bunlardan Asım kiralananı ve işi bırakıp gitmiştir. Ne zaman kiralananı terk ettiği anlaşılmamakta ohup, kira bedelinin nizasız fasılasız diğer davalılar iki kiracı tarafından ödendiği anlaşılmaktadır. Kira aktinin bu şahıslarla devam ettiği açıktır. Asım'ın kira bedelinden sorumlu tutulması da söz konusu değildir Kaldı ki, kontratosu hususi şartlar kısmında 5. madde de "... kiralayanlardan birisi işi terk ettiği takdirde kira akdi devam edecektir. Her üç ortak kira bedellerinden dolayı yekdiğerine mütesessilen kefil olmayı kabul eder..." denmektedir. Kiralayan bir kişi (İrfan) olduğuna göre, cümlenin akışından "kiralayanlardan" maksadın "kiracılardan, olmassı gerektiği anlaşılmaktadır. Bu durumda davacı (kiralayan) mirasçıları vekilinin Asım hakkındaki davasından vazgeçtiğini bildirmesi diğerleri hakkındaki davadan da feragat olarak kabul edilemez. Kiracılar davalılardır. Davalı iki kişinin kiracı olarak kabul edilmesi halinde de kira tesbit davasının adı geçen ve halen işyeri çalıştıran şahıslara yöntilmesi doğaldır. Bozma kararına bu nedenle uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gerğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcın geri verilmesine, 23.1.1985 gününde oybirliği ile karar verildi.