 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1983/544
K: 1985/233
T: 22.03.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "ferağa icbar" davasından dolayı yargılama sonunda; Karşıyaka Asliye 2. Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 29.1.1982 gün ve 1981/385 1982/24 sayılı kararın incelenmesi davalı M.G. vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 19.10.1982 gün ve 1982/3391-5778 sayılı ilamı: (...Davacı vekili, kat irtifakı kurulan ve davalılardan M.G. ile S.E. adlarına tapuda kayıtlı 29 ada 21 parsel sayılı taşınmazdaki 4. kat 9 numaralı dairenin arsa payının müvekkil adına ferağa icbar suretiyle tescilini istemiştir. 29 ada 21 parseldeki inşaat davalı müteahhit M.A. tarafından yapılmış ve davacı geçen inşaat sözleşmesi uyarınca kendisine isabet eden çekişmeli daireyi davacıya haricen satmıştır. Davaya dayanak yapılan inşaat sözleşmesi haricen düzenlenmiş ve çekişmeli dairenin davacıya satışı bakımından senet tanzim olunmamıştır. Borçlar yasasının 213. maddesinde taşınmaz satışına ve satış vaadine ilişkin sözleşmelerin resmi biçimde düzenlenmedikçe geçerli olmayacakları açıklanmıştır. Anılan Yasa hükmü uyarınca harici satışa geçerli olmayacakları açıklanmıştır. Anılan Yasa hükmü uyarınca harici satışa dayanarak ferağa icbar suretiyle tescil istenmesi mümkün değildir. Bu itibarla, davalı M,G.'in payını davacıya ferağ için zorlanamayacağı ve bu bakımdan davanın dinlenme olanağı bulunmadığı, yargılama sırasında davalı S.E. tapuda payını davacıya devrettiği ve onun yönünden de davanın konusu kalmadığı nazara alınmadan aksine görüş ve düşünce ile yazılı biçimde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Davalı M.G. vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, 22.3.1985 gününde oyçokluğu ile karar verildi.