DAVA : Taraflar arasındaki "manevi tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Asliye 1. Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 10.11.1981 gün ve 1980/439 E. 1981/693 K. sayılı kararın incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 10.6.1982 gün ve 1982/4077-6052 sayılı ilamiyle; (...Bilindiği gibi Anayasanın 22 nci maddesi gereğince basın hürdür. Haber verme hakkı ancak, gerçeklik, kamu yararı ve toplumsal ilgi, güncellik ve konu ile ifade arasındaki düşünsel bağlılık ile sınırlandırılmıştır. Bu husus Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin bütün içtihat ve uygulamalarında benimsendi gibi, ilmi içtihatlarda böyledir.

Sanatkarlar kamuya açık kişilerdir. Bu itibarla onlarla ilgili haberlerin basında yaygın bir biçimde yer alması tabiidir. (C.K.) da sanatkar olması itibariyle halkın ilgili ve eleştirisini daima üzerinde toplayan bir kişidir. Bu nedenle de onunla ilgili haberlerin de basında geniş bir şekilde yer almasını doğal karşılamak gerekir. O halde burada öncelikle üzerinde durulması gereken yön haberin gerçek olup olmadığıdır.

Davacı (M.), kocası aleyhine Kadıköy Asliye 1. Hukuk Mahkemesinde E. 1978/909 sayılı bir boşanma davası açmıştır. O davada, davalı kocanın savunmaları ile davalılara ait gazetede yazılanlar aynı nitelikte sözlerdir. Ayrıca gerek boşanma davasında ve gerekse bu tazmint davasında dinlenen tanıkların beyanları da gazetede yazılanları doğrular niteliktedir. Yine (C.K.)'ın (..) dergisinin 10 Eylül 1979 tarih ve 37, (..) dergisinin 8 Temmuz 1980 ve (..) dergisinin 23 Temmuz 1980 günlü nüshalarında yayınlanan ve aksi iddia ve ispat olunmayan beyanları da davacı ile (C.K.) arasında hissi bir ilişkinin varlığını ve dava konusu yapılan yazıdaki haberin doğruluğunu göstermektedir. Her ne kadar mahkeme kararında haber verme hakkının sınırının aşıldığı kabul edilmekte ise de, az yukarıda işaret edildiği gibi, davaya konu teşkil eden haberler tamamen gerçek bulunmaktadır. Gazete de gerçek olan haberleri kamuya olduğu gibi aksettirmiştir. bu nitelikteki haberler şeref ve haysiyeti rencide etse bile sorumluluk söz konusu edilemez. Çünkü bu halde hukuka aykırılık ortadan kalkar. Dairemizin 12.4.1979 gün ve 9042-4935 ve 14.3.1980 gün ve 335-3334 sayılı ilamlarında ve doktirinde de açıklandığı gibi haber verme hakkı, gerçeklik, kamu yararı ve toplumsal ilgili ile güncellik ve konu ile ifade arasındaki düşünsel bağlılık kuralları ile sınırlı olup olay da bu sınırlara uygun biçimde verilmiştir.

Bütün bu yazılı nedenlerle olayda Borçlar Kanununun 49 uncu maddesinin unsurlarının gerçekleşmediği gözönünde tutularak davalılar hakkında açılan davanın reddine karar verilmek gerekirken, davalıların manevi tazminat ödemekle yükümlü tutulmaları kanuna aykırıdır) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

KARAR : Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki delillere, dayandığı gerektirici nedenlere, haberin kamu oyunun dikkatini çeken kişiden ziyade onunla ilişki izafe olunan davacıya yönelik bulunduğunun anlaşılmasına göre direnme uygun bulunmaktadır. O halde miktar yönünden inceleme yapılmak üzere dosya özel daireye gönderilmelidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle direnme uygun bulunduğundan işin esası incelenmek üzere dosyanın 4. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 5.4.1985 gününde üçte ikiiyi geçen oyçokluğuyla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972